Meet One Direction! (One Direction FanFic)

Chapter 11 ~Het leven in Nederland~

-------------------------------------

UNEDITED

-------------------------------------

Niall's POV

Ik vind het best wel leuk in Nederland. Ik heb nu al in 3 landen gewoond, Ierland waar ik geboren ben, Engeland waar ik naar toe ben verhuisd nadat One Direction gevormd is en nu voor 3 maanden in Nederland met mijn vriendinnetje. Ik heb hét perfecte leven, 4 fantastische vrienden, een vriendinnetje, aardige en zorgzame ouders en schoonouders natuurlijk en niet te vergeten: al onze fans. Sinds Anne tegen mij opbotste vind ik haar al leuk, perfecte bruine haren die gekruld zijn, mooie grijs-blauwe ogen. Ook is ze best wel lang, ze is net iets korter als ik ben, dat is best wel lang voor een meisje. Ik hou daar van.

"Hey sleepyhead!" Zeg ik fluisterend tegen Anne die net een beetje wakker geworden is. Gister zijn we aangekomen in Nederland, nadat we al onze spullen, nou ja, de spullen van Anne en Marloes thuis gelegd hadden, Anne in haar huis en Marloes haar spullen in haar eigen huis. Daarna zijn we met zijn allen uit eten gegaan, ook met beide ouders. Ik kan me nog goed die gezichten van hun ouders voor me zien, ze waren zo verbaasd over hoeveel ik wel niet at, dat ze er stil van werden.

"Hey sweety." Antwoord Anne, ze haalt me uit mijn prachtige 'droom' over gisteren. "Can I have a morning kiss?" "Yes, you can!" Antwoord Anne. "Do you like it in the Netherlands?" "I haven't seen that much, but I like it because of you!" Antwoord ik met een grote glimlach op mijn gezicht. "Ahww, you sweety! I love you!" Zegt Anne met een grote grijns op haar gezicht. "I love you to!" En ik geef haar een kus op haar mond. "Come we go to the kitchen to eat our breakfast." Zegt Anne, dit klinkt als muziek in mijn oren en ik begin te springen. "Yeahh! Good idea!" Antwoord ik nog steeds springend. Anne trekt haar kleren aan en samen lopen we naar beneden, de jongens zijn er al. "Heey guys!" Zegt Zayn. "Heey!" Zegt Anne. Ik geef haar een kus op haar wang en ze begint te blozen. Dat is zo schattig! "How are ya?" Vraag ik aan de jongens. "Good, I think." Zegt Louis. "Yeah! We're good!" Zegt Liam. "Fine, what are we gonna to do today?" Zegt Anne halfgapend. "Do you know some beautyful places here?" Vraagt Liam half denkend. "Eh, yeah, I think yes! Good idea!" Antwoord Anne. "Okay, then we're gonna do that!' Zegt Louis over enthousiast.

Anne's POV

Vandaag zouden we samen met de jongens en Marloes naar wat leuke plekjes in de buurt gaan, dit was niet zo moeilijk omdat Marloes en ik in Amsterdam woonden. Ik had Marloes gebeld nadat we besloten hadden dat we leuke dingen gingen doen in Amsterdam vandaag, ik vroeg of zij en Harry met ons meegingen, en ze stemden in. Ik had een lijstje gemaakt met dingen die we konden bezoeken, zoals het Anne Frank huis, wedden dat de jongens gaan lachen als ze de naam horen omdat mijn naam erin zit, ook gaan we een vaartocht maken door de grachten, en een beetje rond wandelen, shoppen en heel veel lol maken. Dan bedenk ik me opeens dat we fans kunnen gaan ontmoeten, dat gaat leuk worden, maar ik laat mijn dag niet verpesten! Dan bedenk ik me dat ik me ook moet vermommen, en Marloes ook, want alle fans weten al dat Marloes en ik dé vriendinnetjes zijn.

- Een uur later -

"Come on guys! We're going to Amsterdam city!" Schreeuwt Marloes door ons huis. "We're coming!" Schreeuwt Liam terug. We lopen met zijn allen vermomd naar het centrum. Ik vraag aan de jongens wat ze het eerst wilden gaan doen, een stukje wandelen of naar het Anne Frank huis, en zoals verwacht begonnen ze keihard te lachen nadat ik over het Anne Frank huis vertelde. "I think the Anne Frank house is funny!" Zegt Louis. "Yeah, is good." Zegt Liam. En ook de rest stemt in. We gaan dus eerst naar het Anne Frank Huis.

Als we aan komen lopen bij het Anne Frank huis moeten we eerst even in de rij staan. Het is aardig druk, maar we vermaken onszelf met een aantal spelletjes. Tot nu toe zijn we nog niet herkend, gelukkig maar, en dat in de hoofdstad van Nederland! Dat is aardig knap van ons! Dan mogen we eindelijk naar binnen. We betalen de kaartjes en lopen naar binnen. "You've a nice house Anne!" Grapt Louis. "Dude, I'm Anne Laurens, not Anne Frank!" Zeg ik lachend. "Then we call it Anne Laurens house!" "No, Louis! Don't do that!" We lopen verder door het huis. Het is aardig warm hierbinnen. Als we alles gezien hebben lopen we naar de uitgang, en zoals ik al verwachte begon Louis gelijk weer over 'mijn' huis. "You've a nice house Anne!" Zegt Louis. "Shut up Louis." "Nope! I don't do that!" "You! I'll get you!" Schreeuw ik naar Louis. "Guys, we're going to do a boat trip!" Zegt Marloes dan, mijn verlosser van Louis. "Yeah!! Good idea!" Stemt Harry in. "Okay!" Zeg ik dan. En we lopen richting de waterkant waar je een boottrip kan gaan maken door de grachten heen. "I'll pay!" Zegt Niall. "Noo! I'll pay, it was my idea to do this!' Zeg ik half schreeuwend naar Niall. "I'm a man, you're a girl." Zegt hij dan op een lief stemmetje. "So what?" Vraag ik. "The gentleman may pay when he want it." Zegt Niall weer op hetzelfde stemmetje als daarnet. "Okay then." Ik weet dat hij door zou zeuren totdat ik toe zou geven, dus dan doe ik dat maar, ookal doe ik dat niet graag. Als hij het wil, dan moet het. De jongens kijken hun ogen uit tijdens het varen. Dat doet me denken aan die ene woensdag toen ik negen was, toen ging ik met mijn vader naar het Anne Frank huis en een boottocht ging maken. Wat vond ik dat geweldig. Ook weer ik nog dat ik toen in de middag de 9-jaars prik moest halen. Maar terug naar het jaar 2012.

Nadat we allemaal uit de boot stapten gingen we ergens eten, Niall had tijdens de boottocht al honger en we moesten en zouden nu echt naar een restaurant gaan! En dat deden we dan ook maar. Niall bestelde net zoals altijd veel eten. Wat me weer opviel was dat we nog steeds niet herkend waren, misschien was er wel paparazzi, maar in ieder geval geen fans.

Nadat we wat gegeten hadden gingen we nog een stukje wandelen. Ook gingen we naar een paar winkels, totdat er opeens allemaal fans waren, we gingen snel naar een verkoper. "M'am, can we use the back door? We're One Direction." Zei Liam zo rustig mogelijk. "Omg! Omg! Yes of course! Walk with me!" We liepen achter de verkoopster aan, een aantal andere verkopers hadden alle fans weg gejaagd. Daar begon onze tocht om van al die fans af te raken. We renden naar het park, met alle fans op onze hielen. We renden richting het bos, we waren van plan om er aan de andere kant weer uit te komen, maar er was geen einde aan, totdat we een weg zagen. We liepen er naar toe, staken over en kwamen bij een boerderij. In de wei stonden allemaal dieren, dus de boerderij zal wel bewoond zijn. We liepen naar de boerderij, toen er een boze boer aan kwam lopen. "Heey! Wat doen jullie op mijn land?" Zei hij. Ik werd bang, ik kroop tegen Niall aan. "What said he?" Oh ja, natuurlijk Niall verstaat hem niet. "He asked why we're here." "Ohh, okay I'll tell him." Net op het moment dat Niall wou beginnen begon Liam al, "We're here because we're One Direction, and all the fans were running and then we are here." Zei hij. Nu begon de boer "Okay, you can stay here for one night and then ehhh... I'll bring you back to your home." Zei de boer met zijn gebrekkige Engels.