-------------------------------------
UNEDITED
-------------------------------------
Ik loop naar de slaapkamer en pak een koffer. Ik pak alle kleren die ik denk nodig te hebben, waaronder t-shirts, hemdjes, shorts, skinny's, ondergoed en een trui en een joggingbroek voor als we in de avond op de bank hangen of als het koud is, niet dat dat gaat gebeuren omdat het zomer is, maar ik vind het altijd fijn om dat gewoon mee te nemen. Ondertussen is Niall ook aan het inpakken.
Als ik klaar ben met inpakken bedenk ik me dat ik nog niet eens mijn ouders gebeld heb, en we moeten over een paar minuten al naar het vliegveld, het is inmiddels al half vijf en we hebben de vlucht om half zeven, dan komen we rond twaalf uur aan in New York. We moeten ongeveer elf uur vliegen naar NYC, ik heb nog nooit zo lang gevlogen, ik ben alleen een keer naar Rome en natuurlijk een aantal keer van Nederland naar Londen en anders om geweest.
De telefoon gaat over en mijn moeder neemt op. "Heey schat." Zegt mijn moeder. "Hoi mam, je weet nooit waar ik straks naar toe ga!" "Euhmm, het is toch 19 juni?" "Ja, hoezo dan?" "Jij gaat naar New York!" "Mam! Serieus! Hoe weet je dat!" "Niall had ons al een aantal weken geleden gebeld om te zeggen dat jullie twee weken naar New York gaan." "Ohh! Serieus! Jullie wisten dat dus al heel lang! Ik pak Niall nog wel!" "Hah, schat! Wees blij, papa heeft nooit voor mij een twee weekse vakantie naar New York gegeven omdat we elkaar zoveel jaar kende!" "Oke, dat is waar, maar Niall toept dat we moeten gaan!" "Oke, veel plezier schat!" "Dankje! Doeg!" "Dag schat!" En ik hang op en doe mijn iPhone in mijn hand tas ie meegaat als handbagage. "Come babe!" Niall roept me. "Yes! Where is my bag?" Vraag ik aan Niall. "He is in the taxi, babe." "Oh, okay, I'm coming." Ik pak mijn tas, doe mijn schoenen aan en pak mijn jas.
- Aangekomen op het vliegveld -
"I didn't knew you've already called my parents!" Zeg ik als we richting de douane lopen. "Why shouldn't I call your parents?" "Because... I don't know." "Haha! I've called them because.. Ehh.. If there OK if I take you to New York." Zegt hij, waarom doet hij zo raar? Hij wist toch wel waarom hij mijn ouders gebeld had? Waarom moest hij er dan over denken?
Als we door de douane zijn lopen we alvast naar de goede gate en gaan we zitten. Niall doet nog steeds heel erg zenuwachtig en gaat vaak met zijn hand in zijn broekzak, ik heb werkelijk geen idee wat hij van plan is.
Niall's POV
Ohh, dat was echt dom, ik had natuurlijk wel kunnen verwachten dat Anne ging vragen waarom ik haar ouders gebeld had, waarom was ik daar dan niet op voorbereid? Ik kon niet de echte reden vertellen, want dan zou het heel raar geweest zijn.
Ik ben echt super zenuwachtig voor wat ik ga doen. Ik kan het niet uit mijn hoofd zetten en ik voel vaak in mijn broekzak of het er nog wel in zit, het zou echt erg zijn als het er niet meer in zou zitten, dan was ik nu voor niets zo zenuwachtig
JE LEEST
Meet One Direction! (One Direction FanFic)
Fanfic{DUTCH} Ontmoet de 18-jarige Anne, samen met haar vriendin die ze nu al 15 jaar kent gaan ze naar Londen toe. Daar aangekomen in het hotel gebeurd er wat.. Samen met dit, en vele andere gebeurtenissen verandert hun leven vanaf dat ene, kleine moment.
