-------------------------------------
UNEDITED
-------------------------------------
We zijn net uit het vliegveld en zitten nu in een zwarte Van op weg naar huis. Eerst gaan we naar Harry's en Louis' appartement waar Harry en Marloes afhaken, daarna rijden we naar het appartement van Niall waarna de Van weer leeg is, nou ja, alleen Paul zit dan nog in de Van maar hij rijd, dus dan is het logisch dat hij er nog wel is, maar ik draaf af!
We liepen samen naar binnen, wat was het fijn om hier weer te zijn, ik was hier natuurlijk al een keer geweest en het voelde echt als thuis komen. Hier ging ik de komende weken wonen totdat Marloes en ik een leuk appartement gevonden hebben. Natuurlijk zullen we vaker bij de jongens zijn, vooral in het weekend, of hun bij ons natuurlijk. Maar het was meer dat we zo in rust ons huiswerk voor onze school konden doen.
"FOOOOOOOOOOD!" Schreeuwde Niall door het huis. "Niall! Not so loud! I'm standing near you!" Zeg ik terug met mijn hand over mijn oren wrijvend. "Ohh, really? I tought you were at the other side of the house!" Zei Niall, wat hij niet meende, en dat zag ik aan zijn gezicht. "Niall! You bad ass!" Antwoorde ik serieus het spelletje mee spelend terug. "..." Niall begon keihard te lachen, ik kan mezelf dan natuurlijk weer niet inhouden, want ja, zoals ik al eerder gezegd heb, lach ik snel.
Nadat we minuten lang gelachen hadden begon de maag van Niall te knorren. "I'm hungry!" Zei hij snel en rende naar de keuken toe. "Me to!" Schreeuwde ik naar Niall in de hoop dat hij me zal horen.
"Niall toch!" Zei ik fluisterend, niet dat hij het zal verstaan omdat het Nederlands is, maar anders vraagt hij altijd wat ik zeg, maar de laatste tijd praat ik eigenlijk nauwelijks Nederlands, alleen nog maar met Marloes, maar dat is zelden omdat de jongens er ook vaak bij zijn.
Niall kwam terug met twee zakken chips en gooide er een naar mij toe. Ik maakte de zak open terwijl Niall de tv aan zette.
We keken lang tv, ik lag lekker tegen Niall aan, met mijn hoofd op zijn schouder. Langzaam werden mijn oogleden zwaarder en ik viel ik in een diepe slaap.
- Volgende ochtend -
"Your hand fits in mine
Like it's made just for me
But bear this in mind
It was meant to be
And I'm joining up the dots
With the freckles on your cheeks
And it all makes sense to me." Zong Niall.
Langzaam aan werd ik wakker terwijl Niall mijn hand vast hield.
"I know you've never loved
The crinkles by your eyes when you smile
You've never loved
Your stomach or your thighs
The dimples in your back at the bottom of your spine
But I'll love them endlessly." Ging hij weer verder. Dit is echt een leuk lied! Maar ik kan me niet herinneren welke dit is. Slechtt!
"I won't let these little things slip out of my mouth
But if I do,
It's you,
Oh it's you,
They add up to
I'm in love with you,
And all these little things"
"You can't go to bed,
Without a cup of tea,
JE LEEST
Meet One Direction! (One Direction FanFic)
Fanfic{DUTCH} Ontmoet de 18-jarige Anne, samen met haar vriendin die ze nu al 15 jaar kent gaan ze naar Londen toe. Daar aangekomen in het hotel gebeurd er wat.. Samen met dit, en vele andere gebeurtenissen verandert hun leven vanaf dat ene, kleine moment.
