Ciągnij mnie w dół
Kiedyś i tak już to robiłeś
A dziś wracasz do mych snów
Zwątpiłam ja, bo i ty wątpiłeś
Odciąłeś mi język, gdy zechciałeś milczenia
Gdy prosiłeś o radę, sam go sklejałeś
Tak mało intencji do uwierzenia
Gdy w zamian się śmiałeś, że być może kochałeś
To wiersz o miłości?
Nie, o jednostce
O zawiści i złości
O wielkości i drobnostce
Którą człowiek daje
Lecz już nie odbiera
I szczątki po dawnym sobie na mrozie zbiera
YOU ARE READING
Generacja 2.0
PoetryW końcu to zrobiliśmy W końcu jesteśmy Idealni//// Witaj w Nowym Świecie "Generacja 2.0" opowiada o upadku człowieka i świecie, w którym przyszło nam żyć. Kim jesteśmy? Do czego dążymy? Co nas otacza? Co otacza C i e...
