Part-4

121K 10K 704
                                    

Zawgyi

‌‌ ေကာင္းေဝယံကို အခန္းထဲ ဝင္လာသူကို တစ္ခ်က္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့မေန့ကလက္ေမာင္းမွာဒါဏ္ရာရလာတဲ့ေကာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ ။ဒီေန့ေတာ့တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ပံုရသည္ ။တီရွပ္အျဖဴစြပ္စြပ္က ေဘာင္းဘီအနက္နဲ႔လိုက္ဖက္စြာ ဖလန္နယ္အကြက္လက္ရွည္ ထပ္ဝတ္ထားေသး၏ ေဘာင္းဘီအနက္မွာ လည္းခါးပတ္လိုေနရာတြင္ ႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ပဲျဖစ္သည္။ သူၾကၫ့္ေနသည္ကို ျပန္ၾကၫ့္ေနပံုကသက္ေတာင့္သက္သာ။ၿပံဳးေတာင္ထားလိုက္ေသးသည္ ။

"ဘယ္လိုေနလဲဒဏ္ရာက၊ နာေနမွာေပါ့ ညကအိပ္လို႔ေတာ့အိပ္ရတယ္မလား"

"နာေနတယ္ကိုကို၊အဲ ေဒါက္တာ၊ကိုက္လည္းကိုက္တယ္ ကြၽန္ေတာ္ဖ်ားခ်င္သလိုပါျဖစ္ေနတယ္"

"ခုတင္ေပၚခဏလွဲလိုက္ေနာ္"

"ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့"

ဒီေန့လည္းသူ႔အားၾကၫ့္ေနျပန္ပါသည္။ မေန့ကလိုေတာ့စူးစိုက္ၾကၫ့္မေန။သူ႔ပံုစံၾကၫ့္ရတာသူေတြ့ဖူးတဲ့သူေတြနဲ႔ကြဲထြက္ေနတာေတာ့အမွန္။အနည္းငယ္ထူးျခားေနသလ္ိုပါ။ဘယ္ေနရာကလည္းဆိုတာကို ေသခ်ာေတာ့သူမသိျပန္။

"အဖ်ားေတာ့ရိွေနတယ္ အရမ္းေတာ့မျပင္းပါဘူး၊ဒါေပမယ့္ ေရအၾကာႀကီးခ်ိဳးတာမ်ိဳးေတြမလုပ္နဲ႔ဦး၊အဖ်ားရိွေနလို႔ေလ၊
ဒါဏ္ရာကိုေရမထိရင္ပိုေကာင္းမယ္ေနာ္၊အခုေပးလိုက္မယ့္ေဆးေတြကို ဝင္ေအာင္ေသာက္ေပးေနာ္၊အနာက်က္ေဆးနဲ႔ ပိုးသက္ေဆးေတြပါ ထၫ့္ေပးထားတယ္၊ဒါမွ အနာျမန္ျမန္က်က္မွာ၊ေဆးေတြပံုမွန္ေသာက္ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္သံုးရက္ေလာက္ေနရင္ ခ်ဳပ္ရိုးျဖည္လို႔ရၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆိုေနာက္သံုးရက္ေနမွ ျပန္လာရမွာေပါ့"

"ဟုတ္တယ္ ေဆးသံုးရက္စာေပးလိုက္မွာမို႔ သံုးရက္ေနၿပီးမျွပန္လာျပလိုက္ေလ"

သူေသခ်ာရွင္းျပေပးမိသည္။ ေကာင္ေလးၾကၫ့္ရတာေဆးခန္းေတြဘာေတြ သိပ္ျပဖူးပံုမရ။သူ႔ပံုစံၾကၫ့္ရတာဒီလိုေနရာမ်ိဳးေတြနဲ႔ စိမ္းသက္သက္ျဖစ္ေနပံု။ဒီလိုေနရာမ်ားႏွင့္အကြၽမ္းဝင္ပံုမရ။

"ဟို ဟိုေလ ကိုကို ကြၽန္ေတာ္"

"ရပါတယ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာပါ"

ကျွန်​တော့်​ရဲ့​ကောင်းကင်​(သို့မဟုတ်)မိုးသားМесто, где живут истории. Откройте их для себя