JISOO's POV
ilang taon na nakakalipas mula nung umalis si jennie, ginawa nya masyado busy sarili nya.
habang tinitingnan ko mga litrato namin apat, bumabalik sa akin lahat ng memories. mula nung magkakilala sila hanggang sa ngayon.
"why so serious hon?"nagulat ako kay chaeyoung
"may iniisip lang"sagot ko
lumapit sya at hinawakan ang pisngi ko
"tell me, ano yun?"sabi nya
"naalala ko lang mula nung magkakilala si jennie at lisa, ang bilis ng panahon e"sagot ko sa kanya
ngumiti sya at tumabi sakin
"asus, yun pala iniisip mo. Baka talagang para sa isa't-isa sila. At tayo, ganun din"sabi nya at napangiti ako sa sinabi nya
Habang naglalambingan kaming dalawa, nagring yung cp ko
"hello? o-ok, we'll be coming"sagot ko sa kabilang linya at hinatak ko si chaeyoung papunta sa kotse
Nasa biyahe kami ng bigla syang magtanong
"may problema ba?"tanong nya
"si lisa, nag-aagaw buhay na naman"sagot ko
"wtf! bilisan natin"sabi nya
pagdating namin sa ospital, stable na ulit ang kalagayan ni lisa. Pero tinapat kami ng doctor na kailangan sya ilipat sa ibang bansa para mas magamot sya ng maayos.
Nakipag-usap kami sa mga magulang ni chaeyoung na sila na lang magdala kay lisa sa ibang bansa dahil kami ang namamahala sa cafe ni lisa at may iba kaming business matters dito.
ilang buwan na nakakaraan, wala pang alam si jennie sa nangyari. Hindi rin namin sya macontact. sobrang busy siguro sa trabaho.
time skippp
video call...
ako: oh how are you?
sya: feelin better
chaeyoung: akala namin di ka makakasurvive
sya: akala ko rin e, btw unnie. can you send my papers? nagbabalak ako na dito magtrabaho
ako: trabaho agad? e kakagaling mo lang ah
sya: alam nyo naman, i'm lalisa manoban. ayoko mag-aksaya ng panahon
ako: oo na lalisa, papadala ko agad sayo pag nakuha ko na
sya: ok, thanks unniepapatayin na sana namin
sya: unnie, meron lagi binabanggit sakin sila tita
nagkatinginan kami ni chaeyoung parang alam na namin kung ano.
bago pa sya makapagsalita, inend ni chaeyoung yung video call
"wag mo ako tanungin jisoo kim kung bakit ko pinatay, kung ikaw man yun papatayin mo"sabi ni chaeyoung at halatang seryoso sya
"hindi ko alam paano sasabihin sa kanya, bahala na"sabi ko
Inayos ko agad mga papers nya para maisend na sa kanya. alam ko na hindi sya mapapakali hangga't di pinapasa sa kanya.
mga ilang araw pa lumipas at binalitaan nya kami na natanggap sya.
chat
lisa: unnie, natanggap ako
ako: good to know, goodluck
lisa: bye unnie. i'll go to worklumipas ang maghapon, inaasahan na namin ni chaeyoung na tatawag si lisa samin pero hindi. kaya kami ang tumawag sa kanya
video call...
ako: oh bakit di ka tumawag?
chaeyoung: napagod sa first day?
sya: yung boss ko kasi unnie
ako: oh bakit?
sya: pinipilit nyang kilala ko sya, e hindi ko sya kilala. then sinigaw sigawan nya ako. Nung sinabi ko ulit na hindi ko sya kilala tinapunan nya ako ng tubig na hawak nya
chaeyoung: hindi mo ba talaga sya kilala?
sya: hindi chipmunk, sige magpapahinga na ako. ingat kayo dyanat pinatay ni lisa.
Nagkatinginan kami
"hindi kaya si?"sabi ni chaeyoung
at napailing ako
wag naman sana
BINABASA MO ANG
Accidentally
FanfictionFirst FF ko to, na ipaPublish. So pagpasensyahan nyo na. Enjoy and Godbless🤘🏻🤘🏻☺️ Stream https://youtu.be/ioNng23DkIM https://youtu.be/IHNzOHi8sJs https://youtu.be/bwmSjveL3Lc https://youtu.be/2S24-y0Ij3Y https://youtu.be/Amq-qlqbjYA https://you...