Άλεξ POV
""Έλα πιο δυνατά τι είναι αυτό....μονο αυτο μπορείς...?"
"Ρε Άλεξ δεν μπορώ άλλο τα έχω φτύσει"παραπονιέται ο αδελφός μου για 1000στη φορά...
"Άντε Κάνε ένα διάλειμμα αλλά δεν τη γλυτώσεις να ξέρεις"του λέω ενώ πάω και εγώ να κάτσω. Τώρα εσείς θα αναρωτιέστε τι συμβαίνει? Λοιπόν ο αδελφός μου σήμερα έχει αγώνα στο μποξ και κάνουμε λίγη εξάσκηση πριν ξεκινήσει και τα έχει φτύσει ο μπογος.
"Έλα πάμε πολύ έκατσες..."του λέω μετά από λίγο ενώ με κοιτάει με μισό μάτι"μην με κοιτάς έτσι αν θες να τον νικήσεις πρέπει να κάνεις και λίγη προθέρμανση μπουφε..."τελειώνω ενώ τον χτυπάω στο σβέρκο.
"Γιατί αυτό Τώρα..?"με ρωτάει παραπονεμένα και εγώ γελάω "Έτσι..πρεπει δηλαδή να έχω κάποιον λόγο?"ρωτάω ενώ γελάω "και για πες μου κάτι άλλο τώρα..."αρχίζω να λέω καθώς τον πλησιάζω και με κοιτάει τρομοκρατημένος "τι τρέχει με την Μελίνα χρυσό μου?"κάνω την ερώτηση μου και με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια
"Σ-σαν τι θες να τρέχει δηλαδή...τι να τρέχει,εγώ την Μ-μελίνα την νιώθω σαν αδελφή μου δηλαδή τι σαν,
α-αδελφούλα μου είναι"λέει γρήγορα ενώ τραυλιζει"Και γω τώρα πρέπει να σε πιστέψω δηλαδή?"ρωτάω με σηκωμένο φρύδι
"Γιατί να σου πω ψέματα βρε"λέει διστακτικά και συνεχίζω μα τον κοιτάω με σηκωμένο φρύδι
"Γιατί με κοιτάς έτσι καλέ σου έχω πει εγώ ποτέ ψέματα"συνεχίζει να μην μου λέει " Νίκο ξέρω τι συμβαίνει μην μου λες ψέματα...γιατι δεν μου είπες τίποτα"του λέω στεναχωρημένα που μου το έκρυψε και με κοιτάει λυπημένος.
"Απλά....δεν ξέρω γιατί... από την μια στην αρχή όταν έγινε αυτό δεν ήξερα ότι θα καταλήξετε να είστε κολλητές και φοβόμουν και ότι άμα το μάθαινες θα νευρίαζες...μην με ρωτήσεις γιατί δεν ξέρω..."μου λέει χαμογελώντας λυπημένα "και από την άλλη απλά ήθελα να ξεχάσω ότι έγινε...μου ήταν πολύ δύσκολο μετά από αυτό που έγινε να βρίσκομαι στο ίδιο χώρο μαζί της και έτσι απλά δεν το συζητούσα με κανέναν και προσπαθώ να γίνομαι κόπανος δείχνοντας ότι δεν με νοιάζει... αλλά ακόμα πονάω και αυτός είναι ένας τρόπος αυτοάμυνας για μένα...ποναει πολύ να την βλέπω κάθε μέρα ενώ δεν μπορώ να την αγγίξω όπως παλιά... Ούτε να μιλήσω μαζί της ούτε καν να την πλησιάσω... νόμιζα ότι με το να της φερομαι άσχημα θα την ξεχάσω αλλά με αυτό κατάφερα να την σκέφτομαι και να κολλήσω μαζί της περισσότερο" τελειώνει και εγώ αμέσως τον περνώ αγκαλιά σφίγγοντας τον πάνω μου
YOU ARE READING
Παραμύθι Αλλιώς
General Fiction"Τι είμαι για εσένα;" "Το ψωμί στη μερέντα μου...!" ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Τι γίνεται όταν το καλό κορίτσι δεν είναι πλέον καλό,και το κακό αγόρι δεν είναι πλέον κακό; Τι γίνεται όταν δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι συναντηθούν; Αυτή το κακό κορί...