Rise of the Player

RTP (Four)

Four

A Nightmare

=

Kaizen's POV

"H-huh?! Anong ibig mong sabihin Shawn? H-hindi kita maintindihan."

 

Sabi ko sa kanya ng may nanginginig na boses.

 

"Bobo ka ba? Pano ka nagiging top sa klase? Ang sabi ko lumayo ka na sakin, tapos na tayo."

 

Nanikip ang dibdib ko. Hindi na ako makahinga ng maayos. Nagbibiro ba sya? Sana itigil na nya.

 

"H-ha-ha. Shawn, stop joking okay? Its not f-funny anymore." Nilapitan ko sya at akmang yayakapin.

 

"T*ngina! Sinabing lumayo ka sakin! Nakakadiri ka!"

 

N-nakakadiri?

 

Akmang tatalikod na sya kasama ang babaeng nahuli kong kahalikan nya kanina.

 

Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko. Hinabol ko sya at niyakap sa likod.

 

"A-no bang ginawa ko? Kung ano m-man yun, hindi ko na uulitin. Please Matt, don't leave me. P-please." Hindi na ako makahinga ng ayos sa tindi ng pag-iyak ko.

 

"Damn!" Pabalang syang humarap saakin.

 

"You can't even notice?! Pinaglaruan lang kita! Sawa na ako, kaya tumigil ka na! Shit!"

 

Pinaglaruan? P-pinaglaruan lang ako ni Matt?

Bigla akong napabangon. Shit, ano yun? Bakit napapanaginipan ko na ulit yun?

Hindi ako makahinga ng ayos, saka ko napansing umiiyak ako.

Ganito pa rin ba ang epekto nang nangyari saakin noon?

Isa yun sa mga pangyayari sa buhay ko na hinihiling kong hindi na sana nangyari at makalimutan ko na, pero paulit-ulit itong bumabalik sa isipan ko. Damn it.

Napaface-palm ako. F*ck!

I loved you Shawn, I loved you very much. But you chose to break me.

-

Huminga ako ng malalim bago bumaba sa kotse.

Ngayon ang first day ko sa school. At late na ako because of that 'fuckin dream.