Nakarating ako sa isa pang bar na ngayon ko lang napuntahan. Pumasok nalang akong lutang. Nakita ko ring madaming text ang natanggap ko galing sa 4 na kaklase ko. Di ko nalang iyon pinansin at agad na umupo sa harap ng bartender.
"Hey! Vodka please!" sigaw ko sa bartender.
Agad naman siya nag halo ng kung ano ano at inilapag yun sa harap ko. Di pa siya nakakapagsalita pero sinunggaban ko agad ng inom ang binigay niya. Sinenyasan ko rin siyang umalis sa harap ko.
**********
"Bakit ba kasi nangngiilam pa siya!?"
"I don't get her!"
"I-I hate *sinok* her!"
Kanina pa ko dito inom ng inom at alam kong nalalasing na ako. But, I don't care!
"Mukha kang tanga."
Tinignan ko ang umupo sa gilid ko at nakitang hindi ito pamilyar sakin. He's handsome but I don't care!
"Mas tanga ka." irap ko sa kaniya.
"Sino kausap mo?" natatawang tanong niya.
"Why the fvck do you care? I don't even know *sinok* you!"
"Well, I'm Zenly. And you are?" nakangising pakilala niya.
"I am not interested." dirtsong sagot ko.
"Oh? So your name is not interested. Interesting."
"Can you please leave me alone? Epal ka e!" singhal ko.
"Oh! Take it easy, woman. I already introduced myself to you."
"Oh fvck off! I don't really care!" inis na sigaw ko at nilayasan siya. Ha! Feeling close!
******************************************
After 1 year...
*on the phone
"Hon can you come at home? Nilalagnat ako."
"What? You should take your medicine." mariing sagot ni Rex.
"Yeah, I already did. Gusto lang kita makasama ngayon, please?"
"I'm busy, Hon. Bukas nalang ako babawi sayo. Let's go shopping."
"O-Okay, see you tomorrow then."
"Okay bye." sabay patay ng tawag.
He's always like this since nung sinabi ni Jen sakin yun. I hate to admit it pero minsan napapaisip ako kung totoo nga ba yun. I don't know. I don't want to over think.
"Apo?" rinig kong tawag ni lola sa labas.
"Yes po? Bababa na po ako!"
Wala talaga akong lagnat. Yes, nagsinungaling ako sa kaniya. What's the matter? I just missed him so much.
Bumaba na ako at naabutang kumakain si Lola kasama ang caregiver niya.
"Apo, come and join us. May maganda akong balita sayo."
Agad naman akong umupo sa tabi niya at sinimulang kumain.
"Ano po yun?"
"Your parents are going home!" masiglang sabi niya.
Nagulat naman ako at di agad nakapag react.
"They call me yesterday, sabi nga nila at di na dapat sabihin sayo para ma surprise ka, but I refused. Alam ko naman na gusto mo silang salubungin sa airport."
Di agad nag process sakin ang sinabi ni Lola. Nagkahalung excitement at kaba ang nasa loob ko. Pakiramdam ko may mangyayaring di ko gusto.
"Apo?"
