Bölüm-1(Giriş)

47 3 1
                                    

başladığınız tarihi yorumlarda belirtiniz.

Bulunduğum yerin kasveti tüylerimi ürpertiyordu.olabildiğine karanlık gökyüzü,yıldızları dahi gizlemeyi başarmıştı.
Duman ve gökyüzü vardı birde sonbaharın vedasını üstünden atamayan,kurumaya yüz tutmuş minik kiraz ağaçları.Upuzun uzanan bu boş yolda adeta beni ağarlamaya gelen askerler gibi sıralanmış,bana selam veriyorlardı.bir şey dikkatimi çekti ağaçlardan en yaşlı olanın üzerine konmuş kömür karası bir baykuş gözlerini bana dikmiş öylece bakıyordu.
Bu beni biraz ürpertmiş olsa da ağır adımlarla yanına doğru yaklaşıp ona daha yakından bakmak istedim artık ona çok yakındım elimi uzatsam tutabilecek kadar.
"Merhaba tatlı şey"
bunu söylerken isteksizliğimi yüz ifademden anlayabilirdiniz.
"Sen burada tek başına napıyorsun böyle"
Bunu söyledikten sonra bana daha dikkatli baktı ve uzun süre beni süzmeye devam etti.
Daha sonra inanılmaz bir şey oldu baykuşun gagası yavaş yavaş hareket etti.
"Buranın neresi olduğunu biliyor Musun evlat?"
Bu inanılmazdı gür ve tok ses tonundan oldukça yaşlı olduğunu fark ettiğim bir baykuş benimle konuşuyordu,ağzım açık bir süre öylece ona bakakaldım,şaşkınlığımı üzerimden atmam uzun zaman aldı.sonra kekeleyerek onunla konuşmaya çalıştım.
"Şe,şe,şey be,be,ben bilmiyorum."
Sonra bulunduğu yerde kanatlarını çırparak yüksek bir sesle şöyle dedi.
"Burası Jeffruz—"

Gördüğüm kabus"un etkisiyle yatağımdan sıçrayarak uyandım.
Nefes nefese kalmıştım,kabusta gördüğüm yerdeki duman ve sis odama kadar sıçramıştı sanki.
Kesik kesik öksürüyordum her geçen saniye bu daha da şiddetleniyordu.
Daha sonra fark ettim ki bu duman ve sis"in gördüğüm rüyayla alakası yoktu.
Evimiz yanıyordu..
Hafif araladığım odamın penceresinden gelen çığlık sesleri bunu teyit ediyordu.
Vücut fonksiyonlarım yavaşlamıştı olan biteni düşünmeksizin ağır adımlarla yatağımdan kalktım ve kapıya doğru yöneldim.
"Anne,Baba neler olu..."
Öksürüğüm  devamını getirememe izin vermedi.
Bu hengamede içimi rahatlatan tek şey bahçedeki itfaiyenin siren sesiydi.
Tek temennimse annem ve babamın uykularına yenik düşüp zehirlenmemiş olmalarıydı.
Kapıyı zorda olsa açtım alt kata inen merdivenlere doğru emekleyerek yürümeye başladım.
Evin bu kısmında Duman daha da şiddetlenmişti.
gözlerim yanmaya,nefesim kesilmeye başladı.
Son gücümle bağırmaya başlamıştım,merdivenlerden alt kata doğru yuvarlanırken.
"An-ne,Ba-"

JeffruzhaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin