Κολλάει το ρολόι και γερνάει ο χρόνος μακριά σου. Και όμως ακόμα νιώθω τυχερός.
Τυχερός που ακόμα και πριν σε γνωρίσω ήσουν δική μου, ζουσες πάντα στα όνειρα μου, δεν φαντάζεσαι πως ένιωσα την πρώτη σου αγκαλιά, που ταξίδεψα στο πρώτο φιλί και σαν τον Ίκαρο έλιωσαν τα φτερά μου όταν μου είπες να φύγω. Η πτήση μαγική ανάμεσα στο βαθύ γαλάζιο του ουρανού και το μπλε της θάλασσας, κρατούσα μια ισορροπία, σαν τον ορίζοντα στην ζωή σου μα ξέχασα και πέταξα ψηλά και εσύ ήλιε μου με τα κατά κόκκινα σου χείλη και τα 2 γαλάζια μάτια σου με έκαψες, τώρα η πτήση έγινε πτώση, και πέφτω και λίγο πριν τον θάνατο σου φωνάζω ευχαριστώ που με έμαθες τι είναι η αγάπη και πως πεθαίνει αυτός που ενδιαφέρεται ποιο πολύ.
Ισορροπία στην αγάπη, στα αισθήματα, στα σ'αγαπω. Γιατί μόνο μια φορά το είπα και το εννοούσα, μα ήταν μακριά για να ακούσει το ποιο αληθινό σ'αγαπώ.
Αφ. Στην ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ. Π
