DEMONY
Zimne, pozbawione uczuć, potwory nie z tego świata. Żyjące wbrew zasadom i porządkowi, główne źródło całego cierpienia rasy ludzkiej. Bezduszne istoty, towarzyszące ludziom jako cień od niepamiętnych czasów, mroczne i niezrozumiałe, a zarazem okrutne i brutalne. Demony to istoty zamieszkujące najciemniejszą strefę immamertium, od którego są ściśle zależne. Nie posiadają duszy właściwej, tylko odnawialną esencję. Oznacza to, że demon zabity w świecie realnym odrodzi się w immamertium. Może nie od razu, lecz po kilku latach czy miesiącach. Jedynym sposobem na trwałe uśmiercenie demona jest zniszczenie jego esencji, a to wymaga mocy istot wyższych niż zwykłe demony.Mam na myśli Alfademony, czyli pewnego rodzaju burżuazję wśród demonów. Są większe i silniejsze oraz posiadają szczątkową inteligencję w przeciwieństwie do swoich młodszych braci. Od alfademonów silniejsze są tylko piekelne smoki oraz Arcydemony, których w demonicusie jest 5. Są to byty powstałe z nagromadzonych wszystkich negatywnych ludzkich uczuć. Można rzec iż ludzkość sama zgotowała sobie zagładę, którą Demonicus może tylko przeciągnąć. Bo Arcydemona nie można zabić. Jest to najwyższy status rozwoju, byt idealny, pozbawiony słabości. Jednakże ich krew ma zadziwiające właściwości ponieważ, demon raniony bronią z ich krwią umiera na stałe, co oznacza, że mają oni nieskończoną kontrolę nad pozostałymi demonami.
Przejdziemy teraz do omówienia wyglądu oraz szczegółów anatomicznych demonów, a później opiszę i zaprezentuję kilka ważnych rodzajów demonów.
Demony prawie pod każdym względem przewyższają człowieka. Może i są chude, paskudne oraz ich ruchy przypominają trupa, to są niezwykle szybkie oraz silne. Wyższe demony zwykle szczycą się rozwiniętą muskulaturą oraz lepszą bronią i pancerzami niż pozostałe. Również używają różnych bitewnych taktyk i zasadzek, zachowując się w tym aspekcie podobnie do ludzi. Ich zabicie jest tym trudniejsze, że przez wiele swoich zgonów i powrotów przez Imammertium do naszego świata, wciąż poprawiają swoje umiejętności.Demony mają na sobie ogrom rogów, mniejszych czy większych oraz różnego rodzaju narośli, wrzodów czy kawałków kości. Demony nie posiadają narządów płciowych, nie rozmnażają się. Jeśli chodzi o odżywianie, jedzą one głównie mięso oraz piją krew. Ich pokarm może pochodzić od dowolnej żywej istoty, lecz szczególnie upodobały sobie ludzkie mięso i krew. Demony zużywają wszystkie składniki odżywcze jakie zjedzą, przez co nie wydalają zbytków. Również ich system nerwowy jest o wiele doskonalszy od naszego, gdyż demony mogą szybciej reagować na zmiany sytuacji bojowych. Proces gojenia ran u człowieka trwa długi czas, podczas gdy u demonów proces ten może przebiec w przeciągu kilkunastu minut. Demonowi można odrąbać nogę, zadać mu wiele ran ciętych i postrzałowych ale on będzie w stanie zregenerować obrażenia. Regeneracja demonów ma miejsce przy spożywaniu pożywienia. Wszystko co zje, zostaje użyte w procesie odbudowy ciała. Tak więc demony mogą zregenerować nawet najcięższe rany. Z tego powodu, nigdy nie można pozwolić demonowi uciec gdyż nawet ciężko ranny, stanowi zagrożenie.
Rodzaje demonów( niższych):
RozrywaczeDemony szturmowe= najczęściej spotykany rodzaj demona, nie posiada stałej nazwy gatunkowej
Rozrywacze
Demony wsparcia *wszelkie potwory oblężnicze, ciężko opancerzone legiony armagedonu, np*
Nocne duchy
Wszelkie potwory wodne
Rozpruwacze
Purchawy
Demony krwi
Ghule oraz alghule
Trupie kolosy
Spaleńce
Martwieńcy
Harpie
Niższe demony nie wykazują wyższych funkcji mózgowych. Stanowią główną siłę legionów armii arcydemonów.
Demony wyższe:
Wszelkie rodzaje demonów alfa
Omegademony
Arcydemony
Piekelne smoki
Martwi jeźdźcy
Wszelakie potwory eteryczne.Wampiry nie wliczają się w poczet demonów; są neutralne. Na mocy Wielkiego Traktatu Wiedeńskiego, sprawę wampirów Zakon złożył w ręce sabatu łowców.

CZYTASZ
Wielka Kronika Zakonu Demonicusa
FantasyPowyższa Kronika zawiera całe spisane Lore wymyślonego przeze mnie świata Demonicusa. Staram się w niej jak najbardziej kompleksowo wyjaśnić wszelkie zawiłości świata przedstawionego.