Ονειρεύτηκα πως ήμουν νεκρή.
Στις κατακόμβες κοίταξα τον θάνατο στα μάτια.
Και ο θάνατος δάκρυσε.
Ίσως να ήταν πολύ νωρίς για εμένα.
Έπρεπε όμως να φύγω.
Γιατί έφερα πάνω μου μια ποίηση
Που γράφτηκε από τους πεθαμένους
Για να λυτρώσει τους ζωντανούς που δείλιασαν.
Γιατί τα αποτελέσματα αυτού μπορεί να απέβαιναν καταστροφικά.
Γιατί το τίμημα του να χειρίζεσαι την πένα είναι βαρύ
Και η μέρα να εισπράξει είχε έρθει.
Τα γνώριζε όλα αυτά.
Ίσως τελικά να ήταν καλύτερα έτσι.
Εδώ κανονικά θα χαμογελούσε.
Αλλά
Πώς θα μπορούσε
Αφού ακόμα και ο θάνατος
Είναι νεκρός.
