24/7 [Completed]

47 || Narration

Nagmaneho si Chanyeol papunta sa lugar na pupuntahan niya. He don't know if he should smile kasi alam na niya lokasyon ni Baek o dapat malungkot siya kasi may dahilan ang paglayo ni Baek.

"I'm so dumb for founding you after one week." He muttered to himself. "Malapit na ako Baek." Dagdag niya pa.

Napatingin siya sa phone niya na nasa shotgun seat. "What the hell?" Tanong niya sa sarili niya nang makitang may tumatawag.

Inabot niya 'yon at sinagot nang hindi manlang tinitingnan ang caller.

"Hello?"

"Yeol." Bigla siyang kinabahan sa pagtawag na 'yon. Hindi 'yon ang mga kaibigan nila—at mas lalong hindi 'yon si Baek.

"Anong kailangan mo?"

"I need you right now. Pumunta ka dito sa apartment ko."

Huminga siya ng malalim, "I need to go to my friend's place. I'll go there later."

"Gusto mo bang bumagsak ang kompanya niyo?"

"Not now please."

Please? That's new. He never said please to that person.

"Kailan ka pa natutong magsabi ng please?"

"Wala ka na doon."

"Nakakatuwa ka talaga Yeol. Parang gusto kong ulit-ulitin mo 'yan."

"Stop this."

"Go here."

"I'll go later."

"Go here now."

"Fine!"

And with that, he changed the direction of his way.