I'm In Love With The Girl Who Hides

CHAPTER 1 -HER-

HER POV

Ugh...Another day another sorrow and emotions to hide. I hate it, simula noong iwan nya ako.. nila.... Nila pala, Iniwan nila ako kaya wala ng naging meaning ang buhay ko,pero hindi ko hinayaang sirain non ang pag a-aral ko, oo nag pabaya ako pero bumawi naman ako matter of fact honor student ako. Hindi ko pa nga pala napapakilala ang sarili ko , my name is Gib ,well they call me Gib but i don't care.

HIS POV

"Good Morning!!!"Sigaw ko. Another day Another girl.... well girl's. It's our first day in P. Ruthford University, and I heard that there's a loner in that school. Haha,yeah im mean, but im me. My name is Kreyul Aldebrant. See you nalang sa mga next chapter.

GIB'S POV

Nag mamaneho ako ngayon ng kotse ko kasama si Zelan. Si Zelan ay second year high school, at ako naman ay first year lang.

"Gib,Bakit mo hinahayaang tawagin ka nilang Gib?"Seryosong tanong ni Zelan. Pero mas seyoso ako.

"Nakiki Gib karin naman diba? Basta ikaw pagbibigyan ko ang lahat." Sagot ko sa tanong nya.

"Aww ang swee-" pinutol ko ang sasabihin nya.

"At nawalan na ako ng pake sa mundo nung sinira 'nila' ako." Dugtong ko sa sinabi ko kanina.

"Sila na naman? Be positive nga!!" Sigaw saakin ni Zelan, hay bumalik nanaman ang pagiging energetic ni Zelan. Buti pa sya nakakangiti.

Pagka park ko ng Kotse ko sa private parking that only a few know. bumaba na agad kami at nag lakad papuntang entrance ng school namin. Ang tahimik agad ng hallway nung pumasok kami pero rinig parin ang pag bubulungan ng mga student or shall I say ng mga stupident sa hallway.

Stupident 1:"Look o,President Zelan are with Gib nanaman."

Stupident 2:"Oo nga, and look at her clothes she so cheap wala bang ibang damit yan lagi nalang yan ang suot nya"

Bobo talaga yang mga yan palibhasa may pera walang utak. Mga hindi marunong mag aral kaya mali-mali ang Grammar. And for the record laging bagong jacket ang suot ko, pag kakagamit ko sa tubalan agad ang tapon nyan. And hindi to cheap, ito yata ang pinaka high quality na jacket sa buong mundo. Palibhasa hindi nila alam na sa akin ang pinaka mahal na Kotse na ako mismo ang nag disenyo.

Pagka hatid sakin ni Zelan sa room ko nag paalam na sha at umalis. Napansin ko agad na may nawawala sa mga kaklase ko kaya pagka baba ko ng bag ko ay agad akong lumabas. Pero may nabangga ako.

"Sorry!!" Sabi nong babae."Hindi ko sinasadya!! Ako nga pala si Krizell, Krizell Aldebrant." Pakilala nya tapos iniabot nya ang kamay nya sa akin.

"Ayos lang. I'm Gib." Tapos inilabas ko ang kamay ko namay gloves na black.

"Gib?? You want me to call you that??" Tanong nya sa akin.

"If you don't want to call me Gib you can call me Perdien." Sabi ko tapos umalis na ako. Pagkalabas ko pumunta agad ako sa rooftop ng building namin. Gamit ang secret ID ko nakapasok ako tatlong tao lang ang may ganitong secret ID. Ako si Zelan at ang best friend ko. Pagka pasok ko palang nakita ko na agad sha.