GOTWICE / t e x t i n g

• 30 •

Yıllar sonra buraya gelmenin duygusallığı var üzerimde, ne güzel günlermiş ve hatıralarını bırakmış buraya🤍 Taslakta olan bölümleri yayınlayacağım✨

• Bu bölüm bir texting değil. •

Dahyun'dan

Karmakarışık hislerimin beni boğduğu dönemde, acı varlığını oldukça hissettiriyordu. Bunu yapabileceğini düşünmemiştim, bir sevgilim olduğunu üyelere söylemesine tamamdı, kim olduğunu söylemesi, hadi gidip Jungkook'la kavga etmesine ne de. Ama gidip Pd-nime her şeyi anlatması? Onu doldurup adeta benim üzerime salması? Böylelikle beni ayırmadı?

Bunu hiç beklemiyordum işte.

Bu kadarını.

İçimdeki aşkın acısını, zorla sevdiğim kişiden ayrıltılmamın nefreti.

Bunu ödetecektim ona, şimdi değil. Hemen olmazdı, hemen olsa anlaşılırdı. Ondan intikamımı alacaktım, bana yaptığını ödetecektim Jackson'a!

"Dubu?" Eğdiğim başımı kaldırdım, Nayeon unnie odadan içeriye girerken yüzüne öylece bakıyordum, yanıma gelip oturdu. Ardından ellerini yüzüme koyup damlalarımın bıraktığı ıslaklıkları sildi.

"Ağlama.."

"Çok canım yanıyor,"

"Benim de, senin canın yandıkça benimde yanıyor canım.."

"Unnie..ben Kookie'yi çok seviyorum." O sırada çalmaya başlayan telefonumla birlikte hemen yanımdaki telefona baktım, aramayı reddederek derin bir nefes alarak gözlerimi yumdum.

Bu sefer ise bildirim sesi gelmişti. Hızla telefonu alarak mesaja baktım.

•Jungkook: senden ayrılmak istiyorum dedin, benim şaşkınlığımdan yararlanıp çekip gittin. Ne oluyor Dahyun, telefonlarıma bakmıyorsun? Üyelerin öğrendiğini söylemiştin, biri bir şey mi dedi? Ya da Tzuyu? Delireceğim bir şey de!

•biri bir şey demedi, sadece ben senden ayrılmak istiyorum.

•Jungkook: buna inanacağımı mı zannediyorsun? Hadi inanmıyorum ama inandım diyelim o zaman neden hemen ayrıldın yanımdan? Neden gözlerime baka baka söylemedin? Neden kaçtın?

"Ne diyeceğim Unnie? Ben gözlerine baka baka söylemem.."

•işim vardı.

•Jungkook: jackson iti mi dedi bir şey? Dahyun cevap ver! Benden isteyerek ayrıldığına inanmam, ama bekle yurta geliyorum.

•gelme!

•Jungkook: bu sefer hiç kimse durduramaz beni.

"Unnie ne yapacağım? Geliyor? Benimle konuşmadan gitmez. Her şeyi öğrense Jackson'la büyük bir kavgaya girer!" Endişeyle ona bakarken oda gerilmişti.

"Onların yurduna biz gidiyoruz."

•bekle, gelme. Ben geleceğim yarım saate.

•Jungkook: bekliyorum o zaman.

"En azından orda gidebiliriz. Diğerleri sakinleştirir, gerçeği söylemeyeceksin de. Buraya gelse çıkartamayız da onu."

-

"Şimdi anlat gerçeği."

"Gerçek bu."

"Ne demek bu? Ortada hiç bir sebep yokken ayrılmana bir anda ayrılmana gerçekten beni istemediğin için ayrılmak istediğine inanacağımı mı zannediyorsun?"

"İnanmalısın, gerçek bu."

Gözlerine bakmıyordum, onların yurduna gelmiş ve bir başka odaya geçmiştik. Nayeon unnim diğerleriyle salondaydı.

"Gözlerime bak Dahyun."

Hayır!

"Gözlerime bak, bakamıyorsun değil mi? Seviyorsun çünkü!"

"Ha-hayır.." kahretsin!

"Kekeledin."

"Kekelemedim."

"Ne yapmaya çalışıyorsun Dahyun? Neden? Kahretsin bu sefer neden!"

Yazardan

"Unnie.." kollarını Nayeon'a sarmış omzunda ağlıyordu, Nayeon gözlerini kapattı. Kardeşi gözlerinin önünde acı çekiyordu, bir şey yapamıyordu. Üstelik daha onların kapısının önündeydiler, Jungkook'un bağırma sesini duyabiliyorlardı.

"Onların yurduna gidelim. Jackson'dan sormam gereken bir hesap var!"

-

"Biz geldik!" Nayeon açılan kapıyla birlikte sinirle gülümsedi, BamBam ise onları karşısında görmenin şaşkınlığıylaydı. Nayeon sinirle ittirdi BamBam'ı, ardından içeriye girdi.

Ardından Dahyun ilerledi, gözlerini gezdiriyordu. Jackson'u arıyordu.

Salondan içeriye girdiklerinde Jackson oturuyordu koltuğun üzerinde, Jackson gözlerine ulaşan bedenle hızla kalktı. "Senin yani sizin ne işiniz var burada?"

Hızla ilerledi Dahyun ona doğru. Yüzüne tokatı çarpmak istiyordu ama yapmadı.

"Sana tokat atmak istiyorum, ama atmayacağım. Atsam bir işe yaramayacağını biliyorum, sende hiç bir etki yaratmayacağını da. Sana ne yaparsam yapayım, seni yaptıklarından dolayı pişman edemeyeceğimi biliyorum. Ama bir gün geliyor öyle bir pişman olursun ki o zaman beni hatırla, beni nasıl mahvettiğini."

O günü ben yaratacağım dedi Dahyun, içinde tanımadığı bir hırs vardı. Öyle bir hırslı, öyle bir öfkeliydi ki kendine inanamıyordu.

"Bana yaşattıklarının aynısını yaşarsın Jackson Wang! Beni mahvettiğin gibi mahvolursun! Daha beterini yaşarsın umarım!"

bölüm sonu