Yalnızlığın Dibi

Gönlüme hoş gelirdin hep..

Gönlümün sokaklarinda kaybolmuşsun bulamiyorum seni. Hep dolaşırdın gönlümün sokaklarinda. Sonra hep hoş gelirdin..
Yaramaz çocuklar gibiydin . Gidişinle alev alev yandı gönlümün en kuytu sokakları. Gidişine mi üzüleyim, kalbimin küllerine mi? Uzakta değilsin aslında bir adım ötedesin ama ulaşmak zor geliyordu sadece. Tekrar başladım cabalamaya. Sevemedin galiba beni . Olmadı, ben sevdiremedim sana kendimi. Yapamadım ne kadar istesemde..
Senden sonra hayattan kopuk yaşamak zordu . Her şey zor geliyordu . Ne kadar cabalasamda olmuyordu bazı şeyler. Koş gel artık gönlüme. Zor olan beklemek değil , gelmeyeceğini düşünmek . Gel , gel de utansın aklım...
Bugün seninle kurdugum hayaller geldi aklıma . Senin bilmedigin , söylemeye cesaret edemediğim hayallerim...
Yine hayallerimde yaşıyosun. Alışamıyorum yokluğuna , elim telefona gidiyor . Ama yapamiyorum . Söyle hadi , sevdiğine böyle mi yapar seven? Gel artık alışamıyorum . Alışmak istemiyorum yokluğuna. Hadi gel bana doğru. Hoş gel , hep gel. Gel beraber çocuklaşalım.Hayat beklemek için çok kısa.Gelişin darmadağın etsin duyguları , seninle her kalabalık kuytu kalirdi..
Sen gel yeter ki pamuk şekerin benden. Gelişin olsun da gidişin hiç olmasın . Ben beklerim hep..