ျပာလဲ့လဲ့ေရျပင္က်ယ္ဆိုတာကြၽန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တဲ့သဘာ၀အရင္းအျမစ္တစ္ခုေပါ့...။ေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕အေရာင္ေတြဟပ္ထင္ေနတဲ့အျပင္သိပ္လွတဲ့သႏၲာေက်ာက္တန္းေတြနဲ႔ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ေရျပင္ႀကီးကိုကြၽန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ပါတယ္...။
ေရေၾကာင္းကြၽမ္းက်င္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဒီေရျပင္ကိုအလိုရွိတိုင္းျခယ္လွယ္တတ္ခဲ့တာအမွန္ပဲ။ေရျပင္ကတိုက္ခတ္လာတဲ့တိုက္ပြဲေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္းအနိုင္ပိုင္းပစ္ခဲ့တာၾကာခဲ့ၿပီ။
ဒါေပမယ့္..ကြၽန္ေတာ္ေစလိုရာေစခဲ့တဲ့ဒီအဏၰဝါျပင္ထဲမွာကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကိုထာ၀ရနစ္ျမဳပ္ေစၿပီးဒူးေထာက္အရွံဴးေပးလိုက္ရမယ္လို႔တစ္ခါမွမေတြးခဲ့ဖူးပါဘူး။
ေဩာ္...အဏၰဝါရယ္..အရာရာနဲ႔လဲပါ့မယ္..ဒီႏွလံုးသားေလးကိုပဲငါ့ဆီျပန္ပို႔ေပးပါကြယ္...။
#######
ဒီလိုအစိမ္းဘက္ေတာင္သမ္းေနတဲ့မိုးျပာေရာင္ပင္လယ္ႀကီးကိုမ်က္ႏွာမူၿပီးNamJoonလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန္႔ထုတ္လို႔ေလကိုတ၀ရွဴရွိဳက္လိုက္သည္။
မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ၿပီးေအးျမလြန္းတဲ့ေလကိုအားပါးတရရွဴရွိဳက္ေနတုန္းသူရွိရာသေဘာၤကုန္းပတ္ေပၚကိုတက္လာတဲ့ေျခသံတစ္ခုေၾကာင့္ဘယ္သူမွန္းတန္းသိလိုက္သည္။
"ဘာကိစၥလည္းJungKook!"
"ကပၸတိန္..ေရလမ္းေၾကာင္းကမၿငိမ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္...အမွန္ဆိုဒီလိုေဆာင္းဦးေပါက္မွာေလဆန္ကၿငိမ္ေနရမွာကို.."
"JungKook..ဒီနားလာရပ္ၾကည့္စမ္း!!ေလဆန္ကမင္းဆံပင္ေမႊးေတြထက္ေတာင္ၿငိမ္ေနေသးတယ္..ေရကျဖစ္တာ.ေလနဲ႔မဆိုင္ဘူး.."
"သိမွမသိတာကိုးလို႔.."
ေရွ႕ကို၀ဲက်ေနတဲ့JungKookရဲ႕ဆံပင္ေတြက္ုမနာေအာင္ဆြဲလိုက္ၿပီးေလၫႊန္တံထိပ္ကိုၫႊန္ျပလိုက္ေတာ့သေကာင့္သားဟာယုန္သြားေတြေပၚေအာင္တဟီးဟီးနဲ႔။
သို႔ေပသည့္..NamJoonကိုယ္တိုင္လည္းေရလမ္းေၾကာင္းမၿငိမ္တာကိုသံသယရွိတာမို႔ကုန္းပတ္ေပၚကေနဆင္းကာသေဘာၤရဲ႕အတြင္းခန္းထဲကို၀င္လာခဲ့သည္။
ČTEŠ
🎁Presents:NamJin One Shot🎁
Fanfikceမိမိေရးသမ်ွFictionတိုင္း၏ Sequelမ်ားအား ႀကိဳေရးျခင္းျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား Surpriseတိုက္မည္။😊😊 ပံု/ စာေရးသူေဘေဘးေလး🐷🌸🍄