The Revenge of Heiress

Chapter 3

Kenzo's PoV

"Ken! Alam mo ba kung anong petsa na ngayon? You, idiot!!!" isang magandang bati ang ibinungad sa akin ni Kian pagkasagot ko ng tawag niya. Sa lakas ng boses niya ay biglaan ko pang nailayo ang telepono sa tainga ko.

Hindi naman siguro bingi ang tingin sa akin ng taong 'to. Bwiset 'to, siya na nga nakaistorbo ng tulog ko siya pa may ganang mag-taass ng boses.

"What the heck Kian!?! I'm not deaf. You dumb" pagkasabe ko n'on ay papatayin ko na sana ang tawag dahil gusto ko pang ituloy ang tulog ko nang magsalita nanaman siya.

"Don't you dare hanging this call up Kenzo. Kanina pa kita tinatawagan, NOW? GET UP AND DROVE YOUR FUCKIN' BUTT HERE." Gusto ko na lang patayin ang tawag niya dahil kanina pa siya sigaw ng sigaw. Biglang sumakit ang ulo ko nang tumingin ako sa bintana. Sumisilip na ang araw.

"Don't shout like it's a matter of death and life now. Just give me an hour to get some sleep more Kian." Pagkasabi ko non ay pinatay ko na ang tawag. Tinatamad akong pumasok ngayon, kaninang alas-kwatro lang ako nakauwi galing sa party kasama si Yvan. Halos apat na oras pa lang ang tulog ko.

That fucker, iniwan niya ako kagabe dahil naka-spot na siya ng babae. Buti na lang may mga babae na sinamahan ako sa paglalasing ko. Those bitches are hot but nah, passed to fuck.

After a couple minutes I heard my phone beeped. Binasa ko muna bago ituloy ang tulog ko. Its from Kian,

From: Kian

09555509***

"Ow Yeah? Your dad is not a matter of death and life right? Fine. Matulog ka lang diyan ng mahimbing habang kami ay nagrereport."

Pagkabasa ko non ay napaisip agad ako. Si Dad? He is not even here. Once a month lang naman nagpupunta dito sa pinas 'yon, madalas pa nga ay kasama ang daddy nila Kian. Wait!

Biglang nanlaki ang mga mata ko ng may ma-realize. Out of nowhere a dizziness hit my fore head when I stand as fast as I could. Hindi ko pinansin 'yon at tumakbo agad sa study table ko sa tapat ng bintana ng kwarto ko, hinanap agad ng mata ko ang kalendaryo at nang ma-realize ko kung anong petsa na ay nanigas ako sa kinatatayuan ko. Di ako makapag-isip ng maayos. Nangangapa kung ano ang una kong gagawin.

Matapos ang ilang segundong paghahabol sa utak ko na hindi ko alam kung saan napunta ginawa ko ang pinakarasyonal na desisyon na pwede kong gawin para masolusyonan ko 'to.

I run as fast as I could to my walk in closet to find a decent suit that makes me look like a man with an organize life. Wala ng ligo-ligo, tumakbo agad ako sa garahe ng bahay nang matapos akong mag-toothbrush at hilamos. Idinaan ko na lang sa matapang na pabango ang amoy ng alak na kumapit sa katawan ko, at idinaan ko na din sa doublemint gum ang bibig ko in case na may maka-amoy pa din ng alak kahit nag-brush na ako. Habang nagmamaneho maya't maya ang tingin ko sa relo hinihiling na tumigil muna ito at hayaan muna akong makarating sa DU. Pero himbis na tulungan ako ng oras ay mas pinalala naman ng traffic. Napatulala na lang ako sa headlights na parang kasing tagal ng pasko. Nawalan na ako ng pag-asang makarating.

"I'm doomed. I'm doomed." napahilamos na lang ako sa mukha at sumuko na makakarating agad.

Pagdating ko sa DU, papagarahe pa lang ako nang makuha ni Julez ang atensiyon ko na tumatakbo papunta sa direksyon ko. Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayare dahil anumang oras ay makikita ko nanaman si Dad. Nagbuga na lang ako ng isang malakas na hininga bago bumaba.

Pagbukas ko ng pinto ng sasakyan ko ay nasa tapat ko na si Julez, tatanungin ko sana kung nandiyan na sila Dad nang bigla niya akong hinila nang marahas at saka patakbo din akong hinila papunta sa hagdan, wala na akong nagawa kundi ang magpahila na lang sa kaniya.