BENDEN GİDEMEZSİN 3

9.bölüm

Rıza'nın Bakış Açısı

Arabayı panikten süremediğim için anahtarları Sinan'a vermiştim.Dudaklarımı kemire kemire kırk dakikaya Bulut abimin evine varmıştık.Araba evin önüne park edince ecel terlerim dökülmeye başlamıştı.Sinan arabadan çıkıp bana baktı.

"Eee hadi gelsene.Yapacak bir şey yok.Öğrenecekti zaten eninde sonunda."dedi bay çok bilen.

"Ya sen anlamıyorsun galiba.Bu kadar hevesli olma istersen.Benden çok senin başın yanacak.Abim çok kızacak ya!Girmeyelim.Yok ben vazgeçtim.Girmeyelim eve.Biz daha genciz Sinan."

"Yahu saçmalama.Bizi öldürecek değil ya.En azından öyle umuyorum."

"Öldürmez zaten ama süründürecektir.Abim süründürmede everesttir." Sinan arabanın kapısını açıp kolumdan çekti.Arabanın dışına çıkmak zorunda kaldım.

"Kaçarı yok.Yaşayacağız.Sana her ne kadar tavşan desem de korkak bir adam değilsin."dedi ciddi bir ifadeyle.Ona inanamıyormuş gibi baktım.

"Cesaretim abimin karşısında sıvışıyor ama."dedim.

"Ben yanındayım."dedi elimi tutarak.Ellerimize baktım.Sonrada yüzüne baktım.

"Bu özgüvenini kırmak istemem ama birazdan görürüm seni."

"Hadi girelim artık!"diyip beni çekiştirdi.El mahkum girdik bahçeye.Başladım içimden dualar etmeye.Sinan bu sırada zile bastı.Duamı bir çırpıda bitirdim panikle.Tam kapı açılırken hızla elimi Sinan'ın elinden çektim.Sinan anlamaz bir şekilde bana baktı.

"Belki Ateş daha ötmemiştir ikimizi.Sus sen bana bırak."dedim fısıltıyla.Bu sırada kapı tamamen açıldı.Abim karşımda şimşek çakan gözleri üzerimize dikmişti.Kaşları çatık bir şekilde bakıyordu.Aman yarabbi!Söylemiş! Ateş kesin söylemiş!

"Geçin bakalım içeriye."dedi abim sakin bir şekilde.Ayaklarım yere yapışmış gibiydi.Bir süre hareket etmedim.Sinan itekleyince beni anca o zaman içeri girdim.Sinan ve ben yan yana salona doğru ilerledik.Abim ikimizin arkasındaydı.Gözleriyle ensemizi deldiğini hissediyordum.Salona geldiğimizde Ateş,Eren ve Mert abiyi gördüm.Hepsi koltuğa dizilmişti.Ama özellikle dikkatimi çeken Ateşti.Kırmızı bir suratla nefes nefese oturuyordu.Koşmuş mu?Üstü de biraz dağılmıştı.Eren ise ondan biraz daha iyi durumdaydı.Yutkunarak koltuğa oturdum bende.Sinan da yanıma oturdu.Bulut abim bize ters ters baktı.

"Öhhö öhhö."diye ses çıkarınca Sinan'ı dürttüm.Sinan hemen benim yanımdan kalkıp Mert abinin yanına oturdu.

"Eee Rıza sen neden geldin?Ben seni çağırmadım ki."dedi Bulut abim.

"Hiç öylesine geldim abi.Gelmem için araman şart değil sonuçta.Burası abimin evi yani."dedim çekinerek.

"Evet öyle abinin evi.Peki neden Sinan ile geldin?Yoksa bir yerde mi karşılaştınız?"dedi imayla.

"Yok be abi.Sinan Ateş'i görmeye gelmiş olmalı.Eee siz neler yapıyorsunuz?Nasılsınız?"dedim zoraki gülümseyerek.Bulut abim gözlerini kısarak baktı.Gözlerimi ondan kaçırdığım sırada Ateş'in Sinan'a el kol hareketleri yaptığını gördüm.Sonra Ateş bana baktı.Ağzını oynatarak bir şeyler söylüyordu.Ne diyor yahu?Bulut abim konuşmaya başlayınca tekrar abime baktım.

"Hepimiz iyiyiz gördüğün gibi.Belki Ateş fazla iyi değildir."dedi abim.Hafif yan dönerek Ateşlerin olduğu tarafa baktı.Ortam çok gergin yahu!Abi anladıysan ne uğraştırıyorsun.Söyleyeceksen söyle yüzüme artık.Abim Sinan'a baktı.Ardından bana baktı.

"Rıza, Sinan ile sen- " Sözünü kesip hemen ayağa kalktım.Ellerim abimin kollarını buldu.

"Abim ben ettim sen etme.Bu kadar azap yeter.Ne çektirdin valla.Sadece bir kez istediğin bir şeye uyamadım çok mu?Ben de sevdiğim kişiyle beraber olayım dedim.Biliyorum çok kızgınsın ama Sinan iyi çocuk yani bazen."dedim bir çırpıda.Abim gittikçe kararan bir ifadeyle gözlerini benden çekip Sinan'a dikti.