Çok uzatmadan; kusura bakmayın canlarım.
Bu bölümü sevgili okurum DrySancakk'a ithaf eder keyifli okumalar dilerim:)
-Zeynep yani bak doğruya doğru.Kerem çok bile dayandı...
Yağmur bunu söylediğinde gözlerim istemsizce açılmıştı.Onu destekleyen Melis'le ise ikinci bir şokla sarsıldım.
-Bencede.Yani elinden geleni ardına koymadın.Hatta koymadık.Sabır taşı olsa çatlardı.
Ağzımı açıp tek kelime edemedim.Kerem aradıktan sonra kızlara Kerem'in saçmalıklarını anlatmıştım.Ve onlar bana Kerem'i savunuyorlardı.Benim arkadaşlarım beni değil kocamı savunuyorlardı.
-Siz ciddi misiniz?
-Ben ciddiyim Zeynep.
-Bende Melis'e sonuna kadar katılıyorum tatlım.
-Adam resmen beni tehdit etti diyorum.
-Zeynep bence tehditten ziyade uyarmış.
-Yağmur şaka mı yapıyorsun yoksa gerçek misin?
-Gerçek ve gerçekçiyim tatlım.Yani çok karmaşıksın.Buna sebepte duyguların.Onların karmaşıklığı hareketlerine yansıyor.Bu da hem seni hemde karşındakileri çok yoruyor.Daha öncede söylediğim gibi canım arkadaşım;bugün iste,bu saçmalığa son verelim...diyip anlamlı anlamlı yüzüme bakmaya başladı.Aslında bakışları herşeyi bildiğini söylüyordu.Melis'inde katılması ile artık saklamamın onlar için birşey ifade etmediğini anlamış oldum.Elim yavaşça çantama gitti.Aldım ve ayağa kalktım.Biz biliyoruz bakışlarına ise tek cevabım vardı.
-Bana biraz zaman verin kızlar,ben bile hala inanmıyorum.İnanmak istemiyorum!Düşünmem ve bu saçmalıktan kurtulmam için zamana ihtiyacım var.
Ardından da birşey söylemelerine müsade etmeden oradan ayrıldım.............
-Ne demek beraber kalmak zorundayız?
-Daha iyi bir fikrin varsa söyleyebilirsin?
-Allah kahretsin yok ama...ben nerede yatacağım ne giyeceğim?Ve sen sen neden bu kadar mutlusun söyler misin?Bana telefonda esip gürleyen adam nerede sen nerede?Dede konusuna girmiyorum bile.Benim neden haberim yok?
Akşam kızlarla konuştuktan sonra hızlıca eve gelmiştim ve biricik huysuz ihtiyarım buradaydı.Her ne kadar burada olduğuna sevinsemde şaşırmama engel olamamıştım.Biraz sohbet ,biraz muhabbetle geçen gecenin ardında buradaydım işte;Kerem'in odasında.Kendimi odama bile gidemiyordum.
Dolabına doğru giderken konuşmaya başladı.Benimle pek ilgilenir bir hali yoktu.
-Dedem konusu bana da süpriz oldu Zeynep.Ama seni merak edip geldiği kesin.Kıyafete gelince benim dolabımdan alabilirsin.Sana pek uyacaklarını sanmam ama üstündekilerle yatmak yada çıplak yatmak tercihin değilse en iyi seçenek gibi.Tabi pijamalarını da almak isteyebilirsin ama yan odada dedem yatarken elinde pijama ile başka bir odadan çıkarken yakalanman pek hoş olmaz doğrusu.Mutlu olmama gelince sadece mutluyum o kadar.
Bunların hepsini yüzüme bakmadan bir çırpıda söylemişti.Ardından da birden bana döndü.Elinde bir tişört ve eşofman altı vardı.
-Ve nerede yatacağına gelince ben yatakta yatacağıma göre tek şansın koltuk.Yada yerde de yatabilirsin.Bence mahsuru yok!
İster istemez nefesimi tuttum.
-Ben ..ben...mi yerde yatıcam?
Lanet olsun kekelememe mani olamamıştım.O kadar şaşırmıştımki söylediğine.Daha dün gece beni yatağına almak için esip gürleyen adam bugün aynı odada kalmamıza rağmen bana yerde yatmamı teklif ediyordu.Şaşırmamak elde değildi.Biraz düşünür gibi yapıp umursamaz bakışlarını tekrardan üzerime dikti.Cevabı kısa ve netti.
