|s1|. Намайг анзаараагүй од💫 [Completed]

장4

|Өнгөрсөн 7 хоног бүх зүйл жигд сайхан болж өнгөрлөө . Жонгүгтэй хамтарна гэдэг ч зөв сонголт байсан . Ангийн дагуул охидууд нь Жонгүгрүү хамаг анхаарал нь яваад заасан зүйлс ч сурахгуй гэж бодсон чинь бодсоноос ухаантай охид байна лээ . Ухаантай ч гэждээ яг л Жонгүгийн тушаалыг биелүүлхээр програмчлагдсан ропдууд шиг . Хичээлдээ анхаар гэсэн бол анхаарна . Харин Юнги олимпиадандаа хамт бэлдэнээ гэчихээд бүтэн 7 хоног сураггүй|

/Өнөөдөр 5 дахь өдөр . Өнөөдрийг л давчихвал 2 хоног амрана . Хүсэн хүлээсэн математикийн хичээл . Сайндаа ч бишилдээ . Надад хэзээ ч олдохгүй тэр нэгэнтэй хамтдаа аз жаргалтай байна гэж бодитоор төсөөлөх боломж . Алдаж болохгүй . Миний төсөөлөлөөр аялцагаая/

《Миний тэрэнтэйгээ төсөөлөлдөө очих дуртай хэзээ ч хуучрашгүй бүрхэг бороотой өдөр хэдий ч дэлгүүр , үйлчилгээний газруудын гэрэл чийдэн ассан үзэлгэлэнтэй гудамж . Юнги үргэлж хичээлдээ өмсөж ирдэг хөх жинсэн хүрмээ надад өгчихсөн , өөрөө харин даарсанаа надад мэдэгдүүлэхгүйг хичээн биеэ чангалан алхана .
Би ~ Чи даарахгүй байна уу . Хүрэмээ авахымуу
Юнги ~ Яалаа гэж дээ . Юу гэж найз охиноосоо өгсөн хүрэмээ буцааж авж байсан юм
Би - Гэхдээ л гадаа хүйтэн байна . Чи даарчихлаа . Хоюулаа ойрхон 24цагийн дэлгүүр орж халуун уух юм авж ууя
Юнги ~ Сайхан санаа байна

Энэ төсөөлөлдөө , энэ гудамжиндаа Юнгитэй ирэх болгондоо ордог дэндүү танил 24цагийн дэлгүүр . Орох болгонд *Сайн байна уу* гэж инээсээр  угтах худалдагч эгч .

Юнги ~ Эгчээ 2 аяг халуун кофе авий
Дэлгүүрийн нэг буланд байрлах 2 хүн л суух боломжтой ширээнд өөд өөдөөсөө харан кофегоо ууна .

Юнги ~ Би бүгдийг мэднээ
Би ~ Юу мэднэ гэж?
Юнги ~ Олон охид дундаас өөрийгөө хэзээ ч надад анзаарагдахгүй гэж боддогийг чинь , надаас болж математикд дуралсныг чинь , өдөр бүр намайг харах гэж сургуулиар хайдагийг чинь , бусад охидууд шиг надад дараа болох вий гэж хичээдэгийг чинь . Бүгдийг мэддэг
Би ~ Юу? Юу вэ? *Энэ чинь миний төсөөлөл биздээ . Гэнэт надад захирагдахаа болиод бүгд эмх замбраагүй болчихлоо . Юнги яагаад бодит амьдарлын зүйлсийг яриад эхэлвээ. Өмнө нь намайг хүсээгүй байхад хэзээ ч ингэж байгаагүй*
Юнги ~ Би очиж яваа шүү...》

/Төсөөлөлөөсөө бодит ертөнцрүү цочин сэрлээ . Ашгүй хэн ч намайг анзаараагүй бололтой . Багш хичээлээ заасаар . Гэхдээ сая яг юу болоод өнгөрвөө . Эхэндээ бүх зүйл миний бодсоноор өрнөж байснаа удалгүй бүгд эмх замбраагаа алдаж Юнгигийн амнаас миний хэлүүлэхийг хүсээгүй бодит амьдарлын тухай яриад байсан . *Би бүгдийг мэднээ , очиж яваа шүү* гэлүү . Ааашш заза мэдэхгүйээ . Толгой задрах нь/
Жимин - Яасан зүгээр үү?
Би - Зүгээрээ . Юм бодож байгаад унтчихсан юм шиг байна