MÜHÜR (BXB)

6.Bölüm 🍀

Medyayı dinleyerek okursanız  iyi olur.

Yankı;
Müzik odasına gelmiştik.Bir tek biz eksiktik.Bizde Arazla gelince tamamlanmıştı grup.Araz mikrofona geçti ben tam solunda yer almıştım.Bizim düzenimiz hilal şeklinde olduğu için Arazı çok net görüyordum oda beni.

Yarım saat çalıştık.Araz nerdeyse bütün şarkılar bana bakarak söyledi.O bana bakdıkça ben eridim ve nota kaçırmamak için acayip derecede çaba sarfettim.Son bir şarkı kalmıştı seslendirmesi gereken,'Haram Geceler'.Şarkıya başladık oda sözlerini söylemeye başladı.Gözleri gözlerimdeydi ve bu benim işimi hiç kolaylaştırmıyordu

Aklım başımda değilki,sebebini bilmiyorum
Bize nazar değdi inan,adım gibi biliyorum.

Bu satırlardan sonra gözlerim dolmaya başlamıştı bile.Ama bende gözlerimi ayırmıyordum.Tekrardan kapılıyordum rüzgarına.

Yine bana haram geceler,senin için ağlıyorum
Yâr yine bana haram geceler,senin için ağlıyorum.

Artık gözlerimden yaş düşmesin diye dudaklarımı kemirmeye başlamıştım.Öyle içten bakıyordu ki.Öyle içten söylüyordu ki şarkıyı.İki ay neler çektiğini anlatıyordu adeta.

Yanıyorum yanıyorum,ah yanıyorum yanıyorum
Yar yine bana haram geceler,senin için, ağlıyorum
Yar yine bana, haram geceler,senin için, ağlıyorum

Daha fazla dayanamadım gitarı bırakıp şarkının ortasında çıktım salondan.Ilk bulduğum tuvalete attım kendimi.Peşimden Araz da geldi.Gözyaşlarımı durduramıyordum artık.Uğraşmıyordum da.Bi şarkı beni ne hale getirdi böyle.İşte insan bi yerden sonra patlıyor.

Omuzumda hissettiğim elle başımı çevirdim Araz'la göz göze geldik.Oda ağlamıştı.Çok acı çekiyordum iki aydır.Arazı çok seviyordum ve ondan ayrı kalmak çok zor geliyordu bana.O benim evimdi ve o yokken evsiz gibi hissediyordum kendimi.Ondan ayrı kaldığım iki ay içinde anlamıştım ki kalbim tamamen ona mühürlenmişti.

Kolumdan tutup yavaşça kendine doğru çevirdi beni.Sanki zarar vermekten korkar gibi.Konuşmuyorduk gözlerimizle anlaşmayı öğrenmiştik.Hala ağlıyorduk ve bi hıçkırık firar etti boğazımdan.Araz bana sarıldı ve ben artık kendimi tamamen ona bıraktım.Evimdeydim ait olduğum yerde.Kokusu o kadar iyi gelmişti ki bana rahatlamıştım mis kokusuyla.Kesinlikle susamıyordum iki ayın verdiği mutsuzluk şimdi çıkıyordu işte.Araz saçlarımı okşuyordu ikimizde ağlıyorduk.İlk konuşan Araz oldu;"Yankı ağlama nolur.Gözünden akan tek damla yaşa kurban olurum ben.Yalvarırım ağlama."dedi.Bana diyordu ama bunları derken kendiside ağlıyordu.Hıçkırarak ağlarken konuşmaya karar verdim;"A-araz ne yaptın lan bana?Niye mut-lu d-değilim se-sensiz?N-niye eksik hissediyorum sen yokken?Neden s-sen yokken al-dığım h-her nefes ciğerime batıyor?Ben ne yaptım sana beni bu hale getirdin?Araz b-ben seni çok se-seviyorum lan.İnan bana s-sensiz yapa-mıyorum.Çok,çok mutsuzum."dedim zorla konuşarak.Araz başıma öpücük kondurdu.Sonra derin bi nefes çekti burnunu saçlarıma dayayıp;"İnan bana ben sensiz ölüyorum Yankı'm.Sensiz yok oluyorum hergün.Sana ilk günkü kadar aşığım.Deliler gibi seviyorum.Kokunu o kadar özledim ki.Seni öyle özledim ki."dedi ve gözlerimden akan yaşlar artık mutluluktandı.

Evimdeydim.Araz'ın kolları arasında.O benim evimdi.Ben o olmadan evsizdim.Onu affetmeye hazırdım zaten.O iki ayın acısını çıkarmak istiyordum.Araz'ı bi daha bırakmaya niyetim yoktu.Ne kadar uğraşılarsa uğraşsınlar...Ama önce konuşmamız gereken şeyler vardı.Şu güzel anı bozmamak için erteliyordum sadece...

Bu arada medyadaki şarkı Araz'ın söylediği şarkı.

Dayanamadım barıştırdım.

Ya napiyim kaos sevmiyorum ki been.

Ama ters köşe olabilir de her an herşey olabilir.Ruh halime bağlı.

Çokmu erken barıştırdım?

Yorumda belirtirseniz sevinirim 🍀