9.Bölüm 🍀

1.4K 69 12
                                    

Medya,Araz 🍀

Araz;
Artık Yankıyla durumlar tamamen düzelmişti.Benden annesine bahsetmiş anneside benimle tanışmak istemişti.Bende ondan aileme bahsettim.Ileride onunla bir hayat düşünüyordum ve bunun gizli olmasını istemiyordum.Herkes bilsin iyi veya kötü tepkisini göstersin,kim yanımızda kim karşımızda bilelim istiyordum.

Zaten bu hayat bizim gibilere hep zehir olmadımı?Bize farklı diyorlar,aslında değiliz.Bizde insanız,bizimde duygularımız var,bizde birilerine karşı biseyler hissedebiliyoruz.Hemcinsimize hissettiğimiz için bu bizi farklı kılmaz.Ben aşkın cinsiyet ayırdığına inanmıyorum.Kalbimiz nasıl aşık olacağı kişiyi seçemiyorsa,buna cinsiyetimiz de karar vermiyor.Eğer sırf hemcinsimize aşık oldugumuz için farklı görülüyorsak varsın görülelim.Aşkımızla fark yaratalım.Ben bir kıza aşık olamadığım için farklı görüneceksem varsın görüneyim.Ben kim olduğumu bildiğim sürece,karşımdakinin beni nasıl göreceği umurumda değil...

Yankıyla evlerine gelmiştik.Annesiyle tanışacaktım.İlk kez bi sevgilimin annesiyle tanışacaktım.Bu yüzden heyecanlıydım.Saat akşam altıyı gösteriyordu.Yankı zile basacakken bana baktı.Ne oldu dercesine baktım ona.
"Elimi sıkarak kırmayı falan mı düşünüyorsun?"dediğinde elini sıktığımı yeni farketmiştim ve anında gevşettim.
"Şey Yankı ben biraz heyecan yaptım sanırım farkında değildim özür dilerim."dedim.Bana gülümsedi yanağımı okşayarak.
"Merak etme annem seni çok sevecek.Çünkü sen benim sevgilimsin.Ben seviyorsam annemde sever.Hem sen sevilmeyecek biri misin ki?"dedi masumca.Tanrım ben bu güzelligi hak edecek ne yapmıştım ki.Bu sözleri üzerine Yankıyı öpme isteğiyle dolmuştum ve baş edemeyecektim bu istekle.Pekala öptükten sonrada girebilirdik eve değil mi?Şans öpücüğü olurdu hem.Yankının dudağına doğru eğildim gözlerimi kapatarak anında Yankınında gözleri kapanmıştı.Kapının açılma sesiyle kendimize geldik.Fena yakalanmıştık.Yan tarafa baktığımızda şaşkınlıkla bize bakan orta yaşlı ama genç duran bir kadın gördüm.Yankı o anki şokla ve panikle;"A-anne b-biz şey...Benim gözüme bisey kaçtı da A-Araz onu çıkarmaya çalışıyordu."dedi.Bu komik ve klişe bahaneye kahkaha atacaktım nerdeyse.Ama Yankı öyle diyorsa öyledir.Annesine baktığımda onunda kendini gülmemek için zor tuttuğu belliydi.Yinede bize kibar ve içten bir gülümseme sunup içeri davet etti.

İçeri gireli 10 dakika olmuştu ama annesi hala mutfaktan çıkamamıştı.Daha tanışamamıştık.Bugün ben geliyorum diye işe gitmemiş annesi.Zaten kendi işiydi.Kendi işinin patronuydu.Benim babam gibi.Yankı artık dayanamayıp annesine seslendi;
"Anne hadi seni bekliyoruz."dedi.Anneside içerden cevap verdi gecikmeden;"Tamam bebeğim bitiyor şimdi geliyorum."dedi ve bikac dakika içinde yanımıza geldi.Elindeki tepside içecek biseyler vardı.Konuşmaya devam etti;"Malum kış ayındayız üşümüşsünüzdür diye sıcak çay getirdim."dedi gerçekten çok iyi gelecekti bu çay.Bi bardak bana verdi,bi bardağı Yankıya verdi son kalan bardağı da kendisi için alıp sehpanın üstüne koydu ve tepsiyide masanın üstüne bıraktı.Sonra ben ayağa kalktım.
"Efendim ben Araz."dedim.Kadında bikac saniye bana baktı ve beni cevapladı;
"Bende Sevgi,Araz.Memnun oldum."dedi gülümseyerek.Bende aynı şekilde karşılık verdim.Bikac saat orda kaldım.Sevgi Hanımın hazırladığı yemeklerden ve böreklerden yedik.Yemekte beni tanımak için bi sürü soru sormuştu.Bende elimden geldiğince açık bi şekilde cevap verdim.Merakını gidermesi açısından.Aklında soru işareti kalmasını istemedim.Sonuçta biz buraya birşeyleri netleştirmek için gelmiştik.Cevapsız hiçbirşey kalmamalıydı.

Kalkmak için ayaklandım.Sevgi Hanım çok ısrar etsede gitmem gerekiyordu.
"Efendim daha fazla geç olmadan gitmeliyim.Ah,bu arada yarın ailem Yankıyı bekliyor tanışmak için.Müsade eder misiniz?"diye sordum.Bu tavrım hoşuna gitmiş olacak ki gülümsedi."Tabiki oğlum.Sende istediğin zaman gelebilirsin. dedi ve bende teşekkür ederek kapıya yöneldim.Yankı da benimle geldi kapıya kadar.Ayakkabılarımı giyip Yankıya döndüm.
"Annen çok tatlı biri."dedim ve diyecek bisey bulamadım.Bu çocuğun yanında hep böyle oluyordum.Oda bisey demedi.Bakışıyorduk kapıda.Yine ben konuşmaya devam ettim.
"O zaman yarın görüşürüz.Gideyim ben madem."dedim.Yankı konuşmaya karar vermiş olacakki dudaklarını araladı.
"Bu gece için teşekkür ederim Araz.İyi idare ettin."dedi.Gülümsedim ve kollarımı doladım.Başına öpücük kondurdum.Kollarım hala ona sarılı bir şekilde hafif geri çekildim.Yüzü kızarmıştı.Dudaklarına eğildim bir öpücük kondurdum dudaklarına.Daha fazla kendimi kaptırmak ve annesine yakalanmak istemiyordum.Daha uzununu daha müsait bir ortamda elbette gerçekleştirebilirdik.Istemeye istemeye bıraktım.
"Yarın görüşürüz sevgilim.Seni seviyorum."dedim o gözlerindeki ışıltı herşeye değerdi benim için.
"Seni seviyorum sevgilim.Yarın görüşürüz."dedi.Gülümsedim ve ayrıldım ordan.Eve dönmek üzere arabama bindim.

Finale adım adım.

İyi okumalar 🍀

MÜHÜR (BXB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin