Zawgyi
ႏွစ္ရက္ပဲၾကာမည္ဟုေျပာသြားခဲ့တာမို႔ ဒီေန႕ ဘုန္းသန႔္ျပန္ေရာက္ေလာက္မည္။
"ေဟ့ေကာင္...ဟန္သာ..."
ဒီအသံကို လွည့္မၾကည့္လည္း ဥကၠာေက်ာ္ဆိုတာ ဟန္သာသိလိုက္၏။
"ဟိုေကာင့္ကိုေစာင့္ေနတာလား''
"မင္းအပူပါသလား....ငါ့ဘာငါဘယ္သူ႕ေစာင့္ေစာင့္ေပါ့...ငါ့ၿခံထဲငါေနတာ..."
''ဟ...စြာလွခ်ည္လား။ငါကေစတနာနဲ႕ ဟိုေကာင္ေက်ာင္းထြက္ေတာ့မဲ့အေၾကာင္း လာေျပာျပတာေနာ္''
ဘာရယ္..။ဘာအဓိပၸါယ္ကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ။ေမးမည္ႀကံလိုက္စဥ္မွာပင္ ဥကၠာေက်ာ္၏ ေနာက္ဘက္ေကာ္လံစကိုဆြဲကိုင္ၿပီး ခပ္ေဝးေဝးကို တြန္းလႊတ္လိုက္သည့္ဘုန္းသန႔္ေၾကာင့္ ဟန္သာပါ ႐ုတ္တရက္လန႔္သြားရသည္။
"မင္း....ဟန္သာ့ဆီဘာလာလုပ္ျပန္တာလဲ မင္းကိုငါ သတိေပးေပါင္းမ်ားခဲ့ၿပီေနာ္..."
''ငါ့လမ္းငါသြားတာ..''
''မင္းလမ္းမင္းသြားတာဆိုရင္ တည့္တည့္သြား၊ဟန္သာ့နားမွာ လာမေဝ့နဲ႕''
ဥကၠာေက်ာ္ထြက္သြားတာကိုၾကည့္ၿပီးရယ္မိေတာ့ ဘုန္းသန႔္ရဲ႕လက္တစ္ဖက္က ဟန္သာ့ေခါင္းထက္ ခပ္ဖြဖြက်ေရာက္လာသည္။
"ရယ္မေနနဲ႕....မင္း..."
"ဟိုေကာင္ ေျပးသြားတာ သေဘာက်လိဳ႕ပါ..ဪ..ဒါနဲ..မင္းေက်ာင္းထြက္မယ္ဆိုတာ တကယ္လား''
အေျဖျပန္မရေပ။လက္ေမာင္းကို တစ္ခ်က္လွမ္းပုတ္လိုက္မွ...
"အင္း....ငါတကယ္အဆင္မေျပေတာ့လို႔ပါ...ဟန္သာရာ..."
ေခါင္းငုံ႕ၿပီးေျဖေနတဲ့ပုံစံက ဘုန္းသန႔္နဲ႕နည္းနည္းေလးေတာင္လိုက္ဖက္မေန။
"မင္းမွာ...ငါရွိတယ္ေလ..ငါမင္းကိုေက်ာင္းထားေပးနိုင္တယ္ေလ..ဘုန္းရာ...ငါနဲ႕မင္းအတူတူတက္မယ္ေလ...ငါ့ကိုမင္းစာျပေပးမွ ျဖစ္မွာေလ..."
"ငါ..မင္းကိုဒုကၡမေပးခ်င္ဘူးဟန္သာရယ္..။ငါ့ေက်ာင္းတစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘူး။ငါ့အေဒၚအတြက္လည္း ငါပိုက္ဆံရွာမွ ျဖစ္မွာ.."
က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို လက္ခုံျဖင့္သာ ဖိဖိၿပီး သုတ္ေနမိသည္။ဘုန္းသန႔္က စာဘယ္ေလာက္ေတာင္ေတာ္လိုက္သလဲ။ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္မွာခင္တြယ္စရာသူငယ္ခ်င္းဆိုလို႔ သူပဲရွိတာမဟုတ္လား။ဟန္သာက အ႐ုပ္ႀကိဳးပ်က္ျဖစ္ေနသေလာက္ ဘုန္းသန႔္ကေတာ့ ေဘးနားမွာ ၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေနၿမဲ။
YOU ARE READING
စြန္ကေလး(ျစႏၠေလး)
Romanceအဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ ဒဏ္ရာကိုယ္စီ ႐ွိေနတဲ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေတြ႔ဆံုမႈကေန သံေယာဇဥ္ တစ္ဆင့္တက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ၾကတာေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ ေရးသား ပံုေဖာ္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာ တိုက္ဆိုင္သြားခဲ့ရင္လဲ နားလည္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ေနာ္။ စတင္သည့္ေန႔...
