Zawgyi
ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္
ဒီေန႕ေတာ့ ဟန္သာႏွင့္ဘုန္းသန႔္ ျပည္ပကိုထြက္ခြာၾကတာ့မည္။မတတ္သာလို႔သာလိုက္ပို႔ရေပမဲ့ စိတ္ရွိတိုင္းသာဆို ခပ္ေဝးေဝးကို ထြက္ေျပးခ်င္ေတာ့တာပင္။ခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ဟခဲ့ရင္ေတာင္ ကိုယ့္အနားကေန အေဝးေျပးမွာေၾကာက္လို႔ ႏူတ္ဆိတ္ေနေပးခဲ့ေပမဲ့ ခုေတာ့လည္း မထူးေတာ့ပါေလ။ကိုယ္ခ်စ္ရသူက သူခ်စ္ရသူေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားခဲ့ၿပီမဟုတ္လား။
အသည္းကြဲတယ္ဆိုတာ ဒီလိုခံစားခ်က္မ်ိဳးလား။ကိုေနေသြးခကို လွမ္းၾကည့္မိေတာ့လည္း ဒီရက္အေတာအတြင္းကို သိသိသာသာပိန္က်သြားၿပီး မ်က္ကြင္းတစ္စုံမွအစ ညိုမည္းလို႔။အတိတ္ဘဝမွာလည္း စြန႔္လႊတ္ခဲ့ရၿပီးၿပီ၊ယခုဘဝမွာလည္း ႏွစ္ဦးသားအျပန္အလွန္ခ်စ္ေနပါရဲ႕နဲ႕ ခြဲခြာၾကရျပန္ေလၿပီ။သူႏွင့္ယွဥ္ရင္ ဥကၠာအျဖစ္ကမွ ထီမထိုးမိလို႔ ထီမေပါက္တာရယ္လို႔ ေျဖသာနိုင္ေလာက္ပါသည္။
"ဥကၠာ...မင္းဘယ္လိုဆက္လုပ္မလဲ"
"ငါ့အေမကိုလာေခၚဖို႔ေျပာထားတယ္"
အေၾကာင္းစုံကို သိေနသည့္ဘုန္းသန႔္က ဥကၠာပခုံးထက္ ခပ္ဖြဖြဖိရင္းအားေပးလာသည္။
"ဟန္သာ့ကို မႏူတ္ဆက္ေတာ့ဘူးလား"
"ဒီအထိေတာင္ ေရာက္လာၿပီပဲကြာ..သူနဲ႕မင္းကိုလာႏူတ္ဆက္တာပဲေပါ့"
ဥကၠာႏွင့္ဟန္သာစကားမေျပာျဖစ္တာ မွတ္မွတ္ရရဆို ဟိုတစ္ည စကားမ်ားၿပီးကတည္းကျဖစ္သည္။စကားမေျပာ႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ ဘုန္းသန႔္အိမ္မွာသာ သြားအိပ္ခဲ့တာမို႔ ဒီရက္ထဲ ဥကၠာတစ္ေယာက္တည္း က်န္ရစ္ခဲ့ရ၏။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာမေမးခ်င္သလို၊သူစိတ္ေပ်ာ္ေနရာကိုလည္းမေႏွာင့္ယွက္လို၍ ခပ္ဆိတ္ဆိတ္သာေနခဲ့ပါသည္။
"မင္း...ဟန္သာနဲ႕စကားေျပာသင့္တယ္လို႔ထင္တယ္ ဥကၠာ"
"ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ ဘုန္းသန႔္"
"သူ႕စိတ္ထဲ မင္းရွိပါတယ္"
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ကေတာ့ ရွိမွာေပါ့ေလ။
YOU ARE READING
စြန္ကေလး(ျစႏၠေလး)
Romanceအဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ ဒဏ္ရာကိုယ္စီ ႐ွိေနတဲ့ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေတြ႔ဆံုမႈကေန သံေယာဇဥ္ တစ္ဆင့္တက္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ၾကတာေလးကို စိတ္ကူးယဥ္ ေရးသား ပံုေဖာ္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာ တိုက္ဆိုင္သြားခဲ့ရင္လဲ နားလည္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ေနာ္။ စတင္သည့္ေန႔...
