ZEHİRLİ OK (Osmanli-devri)Babaannemin Hikayesi...

Ali-14

"Güneş doğmak üzereydi. Gülizara duyduğum aşk hesaplaşmaya yetmiyordu".

Atıma bindirdigim gibi hızla kaybolmuştuk oradan, köyden iyice uzaklasmistik. Bu sefer duymakta olmam gereken gerçekleri dinliyordum bana nefretle bakan gözleriyle konuştu. Sonra konusmaya basladi hiç susmuyor, avaz avaz bağırıyordu.

- "Sen benim düşmanımsın, Senin baban benim annemi öldürdü, Sen anne sevgisine bukadar yakınken benim gözümün önünde öldürdü senin baban benim annemi, sen benim düşmanımın oğlusun, teyzemde intikamını alacak senden, senide babanıda öldüreceğim"

Uzun bir süre bu sözleri dinledikten sonra kendine gelmişti gülizar ben ise çaresizce onu dinliyordum. Bu sefer beni bir kapana siktarmis sanki ömrüm bayınca kurtulamamış gibiydim. Ona nasıl bir cevap vereceğimi düşündüm biran bana evlendiğimiz gecesi düşmanının oğlu oldu- gunu öğrendiğini söyleyince ona olan tüm nefretim ve yanlış anlamalarım gözden kayboluyordu.
Karşımda duran karımdı ve sevdiğim kadın. Ve birde babam evet babam onu düşünüyordum onun bu kötülüğü Gülizara neden yaptığına anlam veremiyordum. Biliyordum benim babam merhametliydi, kimseyi incitecek düşüncelere sahip değildi.

Birden geri itti beni beline sakladığı hançeri boğazıma dayayınca ölümü değil sadece o çok özlediğim yeşil gözlerinde boğulmayı tercih ettim. Ama aşk'ı galip gelen Gülizar beni öldürmeye kıyamadı.