[Zawgyi]
"ဆရာအုိဆယ္ဟြန္းအိမ္လားခင္ဗ် "
"ဟုတ္ပါတယ္ .. ဘာကိစၥရွိလု႔ိလဲ "
ဂြၽန္ေျမာင္မိမိေရွ႕မွာရပ္ၿပီးတရိုတေသေမးေနေသာ ေကာင္ေလးကိုၿပံဳးၾကည့္ရင္းျပန္ေမးလိုက္သည္။ထိုေကာင္ေလးက ခဏေၾကာင္သြားၿပီးမွ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြေပၚေအာင္ျပန္ရယ္ျပလာသည္။
"ကြၽန္ေတာ္က က်န္းရီရွင္းပါ ... ဂ်ယ္ဂ်ဴ သြားရမွာမို႔ ဆရာကလာခိုင္းလို႔ပါ .. "
"အစ္ကို ရီရွင္းကိုေပးဝင္လိုက္ရတယ္ ..ရီရွင္းထိုင္ဦး "
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ "
ဆယ္ဟြန္းက မနက္စာျပင္ေနရာကေန လွမ္းေျပာသည္မို႔ ဂြၽန္ေျမာင္တံခါးကိုအက်ယ္ႀကီးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးပါ "
စကားသံဝဲဝဲနွင့္တရုတ္ေကာင္ေလးက ဂြၽန္ေျမာင္ထက္ငယ္မယ့္ပံုေပါက္ၿပီး ၾကည့္ေကာင္းတာေတာ့အမွန္ပင္။
"ထိုင္ဦးေနာ္ .. အစ္ကို ေက်ာင္းသြားရမွာမို႔ .. "
"ဟုတ္ကဲ့ "
ရီရွင္းကိုဧည့္ခန္းမွာေနရာခ်ေပးၿပီး အခန္းထဲျပန္ဝင္ကာေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ရသည္။ဂြၽန္ေျမာင္ကိုယ္တိုင္ေတာင္သတိမထားမိပါဘဲ အၿပံဳးႏုႏုနဲ႔ ပါးခ်ိဳင့္ေတြအေၾကာင္းေတြးမိၿပီး ခဏခဏၿပံဳးေနမိေတာ့သည္။
•~•
"အသည္းေလး .. ထေတာ့ "
ကုတင္ေပၚမွာေစာင္ေတြနဲ႔လံုးေထြးေနတဲ့ ဂ်ံဳအင္ရဲ႕ နႈတ္ခမ္းထူထူကိုဖိကပ္နမ္းရင္း နႈိးလိုက္သည္။တစ္ခဏေတာ့လူးလြန္႔သြားေပမယ့္ တစ္ဖက္လွည့္ကာျပန္အိပ္သြားသည္။လွည့္သြားတဲ့ဖက္ကိုသြားၿပီးၾကည့္မိေတာ့ပါးတစ္ဖက္ကေခါင္းအံုးထဲနစ္ဝင္ၿပီးနႈတ္ခမ္းေလးကေတာ့ ပိုေထာ္ေနသည္။ဆယ္ဟြန္းပင္အကုန္ျပင္ဆင္ၿပီး မနက္စာပါျပင္ၿပီးသြားၿပီမို႔ ဒီအဆိုးေလးကိုမနႈိး၍မရေတာ့။ေနာက္က်ေတာ့မည္။ဧည့္ခန္းထဲမွာေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ရီရွင္းကိုေရာ အားနာတာမို႔ ဆူေထာ္ေနတဲ့နႈတ္ခမ္းေလးကိုအခ်ိန္ၾကာဆြဲနမ္းေနလိုက္သည္။ဒီလိုမွမနႈိးရင္ မထမွာစိုးလို႔ပါ။အသားယူတယ္လို႔ေတာ့မထင္ေစခ်င္။
YOU ARE READING
The Day We Meet Again
Fanfiction[Zawgyi] အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္လို႔ထင္ထားေပမယ့္ အဆင္မေျပဘူး အဆင္မေျပဘူးလို႔ယံုၾကည္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာအဆင္ေျပေနခဲ့ပါသည္။ × The Day We Meet Again × "ငါတို႔တြဲၾကမလား ဂ်ံဳအင္ ? " "အိုဆယ္ဟြန္း ခင္ဗ်ားကကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ေတြနဲ႔လံုးဝမတန္တဲ့သူဘဲ .. ဒီမ...
