[Zawgyi Version]
"ျမန္ခ်က္ပဲ
ငါပန္းသီးအရသာကိုအရင္စားမယ္"လုနင္က ကၽြန္ေတာ္ လက္ထဲက ေလာ္လီေပါ့ကိုယူရင္းေျပာတယ္။
အဲ့ဒီျမင္ကြင္းကိုျမင္ၿပီးကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုအေပၚထပ္ေရာက္ၿပီးဘယ္လိုအေဆာင္ျပန္လာတယ္ဆိုတာအခုထိမသိေသးဘူး။တံခါးကေန၀င္လာေတာ့ လုနင္ ရုတ္တရက္ႀကီး ကၽြန္ေတာ့္ကိုတံခါးမွာ ဆြဲကပ္ၿပီးဖိထားတယ္။
သူအရမ္းသန္တာပဲ။
ေအးေအးေဆးေဆးမွ အဲ့ဒိအျဖစ္ကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတြးမိေတာ့ သူစားသမ်ွ အကုန္လံုးအားျဖစ္သြားတာပဲ။အဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လုနင္တံခါးမွာလက္ေထာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ကိုယ္နဲ႔ ကာထားေတာ့ ဘာမွ မစဥ္းစားနိုင္ခဲ့ဘူး။
သူလက္နွစ္ဖက္လံုးနဲ႔ကာထားတာ ၿပီးေတာ့သူကၽြန္ေတာ့္ကို နမ္းဖို႔ေျခဖ်ားေထာက္ထားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ခဏ ေလာက္ေတာ့ ေတာင့္တင္းသြားေပမဲ့ခပ္ျမန္ျမန္ပဲတံု႔ျပန္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ခ်င္း လုနင္ခါးေလးကိုကၽြန္ေတာ့္လက္ေလးနဲ႔၀ိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေတာင္းတခဲ့ရတဲ့ နႈတ္ခမ္းေလးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းလိုက္တယ္။လ်ွာေလးနဲ႔ထိုးၿပီးသူ႔နႈတ္ခမ္းေလးကိုပြင့္ေစလိုက္ေတာ့ပန္းသီးအရသာ ေလာ္လီေပါ့ခ်ိဳခ်ိဳေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကိုယစ္မူးေစတယ္။
ခ်ိဳျမျမ အရသာေလးထဲက ခ်ဥ္တင္တင္အရသာေလးခံစားမိတယ္။
အခ်စ္ဦးရဲ႕ အရသာျဖစ္မယ္။"အယ္ တံခါးကဘာလို႔မဖြင့္တာလဲ"
အခန္းေဖာ္ေတြရဲ႕အသံက အခန္းအျပင္က ထြက္လာတယ္။
လုနင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုတြန္းေတာ့ နွေျမာတသ စြာနဲ႔လႊတ္ေပးလိုက္ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္နွလံုးခုန္နႈန္းကိုအရွိန္သတ္ၿပီးေတာ့ တံခါးဖြင့္ၿပီး အျပင္ကနွစ္ေယာက္ကိုေျပာတယ္။"မင္းတို႔အျပင္မွာခဏေနၾကဦး"
ၿပီးေတာ့တံခါးကိုျပန္ပိတ္လိုက္တယ္။
လုနင္ကိုျပန္ဆြဲဖတ္ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးေလးကို ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။
YOU ARE READING
ေျဖာင့္လြန္းလို႔ခက္ 《ဖြောင့်လွန်းလို့ခက်》 < 2 Ver>
Romanceခ်စ္စရာ BL ဇာတ္လမ္းတိုေလး ႀကိဳက္ရင္ေတာ့ဒါေလးဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ချစ်စရာ BL ဇာတ်လမ်းတိုလေး ကြိုက်ရင်တော့ဒါလေးဖတ်ကြည့်လိုက်ပါ။