<Zawgyi>
အေဆာင္ကိုျပန္တဲ့လမ္းမွာေပါ့ သူမ်ား ေလာ္လီေပါ့စားေနတာေတြ႕ၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ သူငယ္ ျပန္သြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ သာမန္ကာလ်ွံကာ ပဲ ေလာ္လီေပါ့ စားခ်င္တယ္ေျပာမိတယ္။
လံုး၀မထင္ထားမိတာက ေရွာင္းက်ိဳးက ကၽြန္ေတာ္ ေလာ္လီေပါ့ ၀ယ္ေပးပါလို႔တစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ ေငါက္ဆို သြား၀ယ္ေပးတာပဲ။
ဒီလိုပူတဲ့ေန႔မ်ိဳးမွာ တျခားသူဆိုလို႔ကေတာ့ ေနာက္တစ္ခါစတိုးဆိုင္ဘက္ႀကံဳမွ၀ယ္ ဆိုၿပီးျငင္းၾကမွာေလ။
ဒါေပမဲ့ ေရွာင္းက်ိဳးက အေဆာင္ေရာက္ေတာ့မွာကို ခ်က္ခ်င္းေငါက္ဆိုသြား၀ယ္ေပးတာဗ်ာ။
သူတကယ္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုႀကိဳက္ေနတာလားမသိဘူး။
သူ ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာႀကိဳက္တဲ့သူေတြအားလံုးက ေဂး မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ ခန္႔မွန္းခ်က္ႀကီးကိုေခါက္ထားလိုက္ၿပီ။
ဟမ္။
အဲ့ဒီလိုဆို ကၽြန္ေတာ္ ၃၆၀ ဒီဂရီလံုးလံုးေျဖာင့္သြားၿပီေပါ့။
စိတ္ျငစ္တာ။
ဟိဟိ။
ရာသီဥတူ ပူပူမွာကၽြန္ေတာ္ အေဆာင္ဆီကိုလမ္းေလ်ာက္သြားတယ္။
အေဆာင္နားမွာ နွင္းဆီအနီေရာင္ပန္းစည္းနဲ႔ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔တယ္။
ေဟး!
တခုခုေတာ့ ဆန္းၾကယ္ေတာ့မယ္ေဟ့။
ကၽြန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ စိတ္ေတြခုန္လာတယ္။
ဒါေပမဲ့ တစ္စကၠန္႔ပဲခံလိုက္တယ္ေလ။
အဲ့ဒါက ေယာက္်ားေလးအေဆာင္၀င္ေပါက္ႀကီးဗ် အဆို .....။
ကၽြတ္ ကၽြတ္။
လူေတြက တျဖည္းျဖည္း လက္ခံ လာၿပီဆိုၿပီး ေဂးေတြဒီလိုပဲေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာလုပ္လို႔ရလား?။
ကၽြန္ေတာ္ အေပၚထပ္တက္ၿပီး လသာေဆာင္ကေနၾကည့္ဖို႔ျပင္ေနတုန္း တံု႔ဆိုင္းသြားတယ္။
ဟုတ္တယ္။
အဲ့ပန္းစည္းကိုင္ထားတဲ့သူေၾကာင့္ပဲ။
"လုနင္ .... မင္း ..."
အဲ့ေကာင္က စကားေျပာ ေတာ့ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့နဲ႔ငါ့လက္ေကာက္၀တ္ကိုက် အေသဆြဲထားတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲ တခုခုမေကာင္းတာျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရၿပီး အဲ့အေျခအေနႀကီးကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။
YOU ARE READING
ေျဖာင့္လြန္းလို႔ခက္ 《ဖြောင့်လွန်းလို့ခက်》 < 2 Ver>
Romanceခ်စ္စရာ BL ဇာတ္လမ္းတိုေလး ႀကိဳက္ရင္ေတာ့ဒါေလးဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ချစ်စရာ BL ဇာတ်လမ်းတိုလေး ကြိုက်ရင်တော့ဒါလေးဖတ်ကြည့်လိုက်ပါ။
