დღეს უკვე ქორწილია, მართლა ვერ წარმოვიდგენდი თუ ასე წარიმართებოდა ჩემი ცხოვრება. ჩემს გეგმებში საერთოდ არ შედიოდა ქორწილი, თანაც უსიყვარილოდ. ახლა კი ვდგავარ სარკის წინ საპატარძლო კაბაში გამოწყობი და ჩემს თავს ვუყურებ.
ვფიქრობ რა იქნებოდა იმ დღეს კლუბში რომ არ წავსულიყავი? ან ბევრი არ დამელია? ამ კითხვებზე პასუხი არ მაქვს. ფიქრებიდან მხოლოდ დედამ დამაბრუნა
-მზად ხაარ? -კი* ვუთხარი მოწყენილმა* -კარგი, გაიღიმე დღეს შენი ქორწილია შე ნკი სახე ჩამოგტირის. -მე ის არ მიყვარს. -ეს მამაშენის გადაწყვეტილებაა და ვერ შეეწინააღმდეგები მორჩი საუბარს. ამაზე თავის დროზე გეფიქრა, სანამ ლოგინში ჩაუწვებოდი. ახლა კი ქვევით ჩამოდი გელოდებიან -კარგი.*ვთქვი იმედგაცრუებულმა, რადგან ვიცოდი ვეღარაფერს გავხდებოდი მათთან*
ქვევით რომ ჩავედი ჯონგუკი უკვე მანქანასთან იდგა და მელოდებოდა. *ეს ყალბი სიცილი, ჩემი მშობლების ვითომ და სასიხარულო სახეები, საგანგებოდ მორთული სახლი, და სტუმრები, რომლებიც "ჩვენი" სიყვარულის აღსანიშნავად მოვიდნენ. მეზიზღებით*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
1საათის შემდეგ
ყველა საჭირო პროცედურა გავიარეთ ახლა მისი კანონიერი ცოლი ვარ. როგორც ჩანს მას ეს აღ
არ ადარდებს. სასაცილოა.
შემდეგ კი ამ ქორწინების აღსანიშნავად წამიყვანეს. სათითაოდ მოდიოდნენ სტუმრები და გვილოცავდნენ ჩვენს ვითომ და ბედნიერებას, ამასობაში ჯონგუკის მეგობრებიც გავიცანი. იმდენად დავიღალე ამ ყველაფრით რომ იქვე ჩვენს მაგიდასთან ჩამოვჯექი. მალევე კი ჯონგუკიც გვერძე მომიჯდა. ერთმანეთისთვის ხმა არ გაგვიცია, ჯონგუკი ალკოჰოლს სვავდა, მე კი უემოციო სახით, მომხიარულე სტუმრებს ვუყურებდი.
