ჰესუ პოვ:
ოთახში მზის სხივებმა ძლივს-ძლიობით რომ შემოაღწიეს სწორედ მაშინ პირველი სართულიდან რაღაც ხმები მომესმა, თუმცა ისედაც გაზარმაცებულს ადგომა დამეზარა და ისევ წოლა ვამჯობინე, მაგრამ ცნობისმოყვარეობამ რომ მძლია, ავდექი, ოთახი მივალაგე და ნელი, ზარმაცული ნაბიჯებით ჩავუყევი კიბეებს.
-გამარჯობა*მივესალმე მისაღებ ოთახში მჯდარ ჯონგუკის მეგობრებს, რომელთაც საერთოდ არ ველოდი აქ, ამ დროს, თუმცა ზრდილობა არ დამვიწყებია*
- ჰესუ, როგორ ხარ? * მოვიდა ჯიმინი და გადამეხვია, მოულოდნელი იყო ჩემთვის ასეთი თბილი დამოკიდებილება ჩემდამი და ეს აშკარად სახეზეც დამეტყო, მაგრამ გულგრილი რომ არ გამოვჩენილიყავი მეც გადავეხვიე*
-შედარებით კარგად, გმადლობ ჯიმინ...*ვაპირებდი კიდევ რაღაცის თქმას, მაგრამ ოთახის დათვალიერებისას ჯონგუკი რომ ვერ შევნიშნე, მალევე ვიკითხე მისი ამბავი, მაინტერესებდა დილით სად წავიდა*
- ჯონგუკი სად არიის, დღეს არ მინახავს?
- გავიდა პროდუქტების საყიდლად, უბრალოდ ძალიან გვშია. დარწმუნებული ვარ ამის გამო ვიხმაურეთ და გაგაღვიძეთ, ამიტომ ბოდ...*თეჰიონს სიტყვა ჯონგუკის კარების გაღებამ გააწყვეტინა, რომელიც ხმაურით შემოვიდა სახლში, თან ჩანთებით დატვირთული, სადაც როგორც შევამჩნიე ალკოჰოლი და ბოსტნეული იდო*
-იქნებ ვინმე დამეხმაროს შემოტანაში
- მოდი მე დაგეხმარები * მე*
-არა შენ გადი მძიმეა
-მოდი ძმაო, მე დაგეხმარები *თეჰიონი*
* ორივე სამზარეულოში გაუჩინარდა, ამიტომ მეც გავყევი დახმარების მიზნით.
შესვლისთანავე რაიმე მარტივის მომზადება დავიწყე, რათა მალე დანაყრებულიყო ყველა.--------------------------------------
მისაღებში ბიჭებთან:
-მინდა დღეს აქ დარჩეთ, ცოტახანი მაინც მივშორდები ამ პრობლემას*თითქოს არ მესიამოვნა მისი ნათქვამი, რადგან მისხვდი ის "პრობლემა" მე ვიყავი*
YOU ARE READING
დიდი შეცდომა
Random-როგორ იფიქრე აბორტის გაკეთება? ის ხომ ჩემი შვილიცა, გთხოვ მითხარი რომ ვერ შეძელი ეს, გთხოვ მითხარი რომ ჩემი შვილი არ მოგიკლავს. -...