"စာေတြေရာ?"
"ေျသာ္..အဲ့ဒါ ဆရာမစာသင္ရင္နည္းနည္းအိပ္ငိုက္သြားလို႔ မကူးလိုက္မိတာေတြျဖစ္မယ္"
"မင္းဟာမင္းေတာင္မေသခ်ာဘူးလား"
"အာ..ကိုကိုကလည္း စာေမးပြဲေတာင္ေျဖၿပီးလို႔ ေအာင္စာရင္းေတာင္ထြက္ၿပီးၿပီကို သားအရင္ကကိစၥေတြဘယ္မွတ္မိမွာလဲလို႔"
ေညာင္နာနာအသံနဲ႔။မင္း မမွတ္မိခ်င္လို႔ မမွတ္မိတာပါ ဝမ္ရိေပၚရယ္..မင္းမွတ္မိခ်င္တဲ့ကိစၥဆို ဒက္ခနဲလက္ခနဲပါပဲ။
စိတ္ေလ်ွာ့ထားေ႐ွာင္းက်န္႔။စာမလုပ္လို႔ စာေမးပြဲ၂ခါတိတိတဖုန္းဖုန္းက်ထားတဲ့ငတိကိုမွ လုပ္ထားတဲ့စာေတြျပခိုင္းတာမင္းအမွားမင္းအမွား!!
ငါသက္သာမွာစိုးလို႔ ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္ရဲ႕စာရြက္အျဖဴေပၚမွာ မွင္အျဖဴနဲ႔စာေတြလုပ္ထားတဲ့ဝမ္ရိေပၚရယ္ပါ။
"ဟူး...ဖတ္စာအုပ္...ဖတ္စာအုပ္ေတာ့႐ွိတယ္မလား?"
"စာမလုပ္ေပမယ့္ ဖတ္စာအုပ္ေတာ့႐ွိပါတယ္ေနာ္ လူကိုဘယ္လိုေလသံႀကီးနဲ႔ေမးလိုက္တာလဲ သြားယူေပးမယ္"
ေက်းဇူးအနႏၱပါပဲ။ဖတ္စာအုပ္ေတာင္မ႐ွိဘူးဆို မင္းကိုစာသင္ရမယ့္အစားငါအိမ္ကိုပဲကုန္းေၾကာင္းေလ်ွာက္ျပန္လိုက္ေတာ့မွာ။(ကုန္းေၾကာင္းေလ်ွာက္တယ္ဆိုတာ အိမ္ကိုေျခက်င္လမ္းေလ်ွာက္ျပန္တာကိုေျပာတာပါ။အမတို႔ဆီေတာ့အဲ့လိုသံုးတယ္။မသိေသးတဲ့သူေတြ႐ွိမွာစိုးလို႔)
ဖတ္စာအုပ္ေတြေတာ့ေ႐ွ႕ေရာက္ၿပီ။သူတို႔ေလးေတြမွာ ဝမ္ရိေပၚလက္ထဲေရာက္ၿပီးထဲက တစ္ခါမွ အသံုးျပဳျခင္းခံခဲ့ရပံုမေပၚ။
ဝမ္အိမ္ေတာ္ႀကီးထဲတြင္အထီးက်န္ဆန္ဆန္ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာဖတ္စာအုပ္ေလးမ်ား၏ဘဝကို ေ႐ွာင္းက်န္႔ သနားလြန္း၍မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲခ်င္သြားသည္။
"အသစ္အတိုင္းပဲေနာ္"
"ဝယ္ၿပီးထဲက မသံုးရေသးတာပဲ အသစ္လို႔ေျပာလို႔ရတာေပါ့ အဟဲ"
ထင္သားပဲ.....
"ရၿပီ။စာ စသင္မယ္"
ဝမ္ရိေပၚကိုစာသင္ေပးမွပဲဒီကေလးရဲဥာဏ္ရည္ကိုအံ့ျသလာရသည္။
YOU ARE READING
GeGe(ကိုကို)Unicode+Zawgyi
Storie d'amoreအဆင္ေျပရင္က်န္႔ေကာတိတိက်က်ဒိတ္ကေလးေပးေပၚေပၚေလးေဖာက္ခဲ့ရတဲ့ေရေျမာင္းေတြ
