Unicode...
Chaeyoungမျက်လုံးစုံမှိတ်ကာကြောက်ကြောက်နဲ့ထီးနဲ့ရိုတ်လိုက်သည်..
ဘယ်သူဘယ်ဝါလဲဆိုတာသူမဂရုမစိုက်တော့ပေ။သူမထိုသူကိုဘယ်သူလဲမခန့်မှန့်တော့ဘဲထီးနဲ့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ရင်ရိုတ်နေမိသည်..
"မလာနဲ့ မလာနဲ့!"
ထိုအချိန်ထီးကိုင်ကာသူကိုရိုတ်နေတဲ့ chaeyoung လက်ကိုတားလိုက်ကာ..
သူမကိုပွေ့ဖက်လိုက်ကာ..
"ကိုယ့်ပါchae..ဆက်မရိုတ်နဲ့တော့နော်"
သူမမထင်မှတ်ထားတဲ့လူတစ်ယောက်အသံကြားတော့သူမမျက်ဝန်းတစ်စုံကိုဖြေညင်းစွာဖွင့်လိုက် မိသည်..
"Lisa"
သူမကိုဖက်ထားကာသူမကိုတောက်ပစွာပြုံးပြနေတဲ့lisaကိုကြည့်ရင်..
"Chaeဆီပြန်လာတာလား?chaeအိမ်မက်မက်နေတာမဟုတ်ဘူးမလား?"
မျက်ဝန်းကမျက်ရည်တော့စို့တတ်လာတဲ့ chaeyoungကိုကြည့်ရင် ...သူမမျက်ဝန်းတွေကမျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးကာ..
"အိမ်မက်မဟုတ်ဘူးchae ကိုယ့်တစ်ကယ်ပြန်လာတာ.."
သူမမယုံကြည့်နိုင်သူမလက်တစ်စုံကအိမ်မက်လား?တစ်ကယ်လားဆန်းစစ်ဖို့lisaပါးပြင်ပေါ် ကိုတင်ကာlisပါးကိုညစ်ကြည့်လိုက်သည်...
သူမအရှေ့မှာlisaတစ်ကယ်ရောက်နေတာ
ကြောင့်သူမဝမ်းသားကာပါးပြင်ကနေမျက်ရည်တွေကျလာခဲ့သည်...
Lisaမျက်နှာက နှာတံ..မျက်ဝန်း..နူတ်ခမ်း..
ပါးပြင်..နဖူးပြင်တို့ကိုထိကြည့်နေမိချိန်..
သူမထီးနဲ့ရိုတ်မိတာကြောင့်lisaမျက်ခွံထောင့်နည်းနည်ကွဲသွားတာတွေ့တော့..
"Chaeတောင်းပန်းပါတယ်.."
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးchae.."
"ဘာမှမဖြစ်ပေးမဲ့လဲဆေးထည့်ရမယ်.."
Lisaလက်ကိုဆွဲကာသူမအခန်းဆီကိုခေါ်လာသည်..ဆိုဖာမှာထိုင်ကာသူမကိုlisaစောင့်နေရင်သူမအခန်းကိုlisaလိုက်ကြည့်နေမိသည်..
သူ့မရှိတဲ့အချိန်တွေchaeyoungအဆင်ကောပြေခဲ့ရဲ့လားတွေးနေခဲ့ပေးမဲ့အဆင်ပြေနေခဲ့တဲ့ပုံပင်။
