Historie Lii Naïlo

Rozdział 2. Las dający nadzieję

Magiczne lasy Veuth są przepięknym miejscem. Na każdym kroku możemy zauważyć wiele niesamowitych roślin. Jednak ich magia nie tkwi w pięknie, a w uczuciu, które nam w nich towarzyszy. Lasy te są też również zamieszkiwane przez stworzenia takie jak nimfy czy driady. To właśnie to pierwsze odnalazły malutką Lie.

Dzieciątko leżało owinięte w koc wśród krzewów. Uśmiechnięte bawiło się listkami, które dotykały jego małej twarzyczki. Kiedy zobaczyło nimfy o dziwo nie zaczęło płakać, a wyciągać do nich rączki w geście prośby o wzięcie go na nie. Nimfy jako dobre istoty tych lasów przygarnęły elfie dziecię i wychowywały wśród piękna natury.

Lia dorastała jak każde normalne dziecko. Bawiła się, uczyła oraz robiła wiele głupot. Gdy Lia skończyła rok, nauczyła się mówić i chodzić . Był to moment w którym rozpoczęła ona poznawanie świata pełną piersią. Każdego dnia biegała po lesie, zbierała kwiaty i bawiła się ze zwierzętami. 

Kochała też przechadzać się po lesie w nocy. Nabierał on wtedy fioletowych odcieni, a podczas pełni wszystkie kwiaty zaczynały się świecić jak małe latarenki. Nimfy miały wtedy mały problem ją odnaleźć, ponieważ była ona nocnym elfem. Jedynie dzięki białym włosom mogły ją znaleźć. 

Nimfy zawsze przyglądały się Lii. Jeżeli coś mogłoby się jej stać, pomagały jej. Widziały one bowiem iż Lia kochała naturę. Postanowiły więc iż zaczną ją nauczać magii. Na początku były to łatwe sztuczki typu, sprawienie że liście na ziemi zaczynały się unosić. Wraz z wiekiem nimfy uczyły ją trudniejszych rzeczy. Gdy Lia skończyła 6 lat opanowała władanie strumieniem rzeki, a  rok później potrafiła kontrolować go w sposób w którym mogła formować woda w dowolne kształty. Nimfy były zdumione tym jak szybko i sprawnie opanowuje ona kolejne sztuczki i zaklęcia. Nie było w tym nic nadzwyczajnego. Lia odziedziczyła dar magiczny po swoim ojcu, który był najsilniejszym magiem w całym Ethove.

Pewnego razu Lia bawiąc się sztuczkami ziemii, uszkodziła korzenie drzewa, co bardzo rozgniewało Nimfy. Te natychmiast podeszły do Lii i złe na nią rzekły:
- Co zrobiłaś! Jak mogłaś uszkodzić korzenie tak pięknego drzewa!
- Przepraszam! Nie chciałam tego zrobić! Ja się tylko bawiłam! - powiedziała ze łzami w oczach
- Nie powinnaś bardziej uważać?! Drzewa takie jak te rosną setki lat!
- Ale ja naprawdę nie chciałam nic zrobić temu drzewku! - powiedział płacząc jeszcze mocniej i zaciskając korzenie.
W tym samym momencie łzy małej Lii zaczęły spływać po jej polikach i upadać na korzenie. Te magicznie zaczynały zrastać się i zasklepiać rany które zostały wyrządzone podczas zabawy. Nimfy nie mogły uwierzyć w to co widzą, ponieważ nidgy nie uczyły jej żadnych zaklęć czy sztuczek, które mogły by wywoływać takie efekty.
- Jak to zrobiłaś Lia? - rzekła Nimfa
-  Ale co znowu! - odpowiedziała przecierając oczy
W tym momencie dziewczynka spostrzegła iż korzenie się zrosły.
- Ja, nie wiem jak to się stało.
Po całym zajściu Lia puściła korzenie i ostrożnie przykryła je ziemią by ich znowu nie uszkodzić. W tym momencie Nimfy uświadomił sobie, iż ma ona nadprzyrodzone moce magiczne.

Lata mijały, a Lia dorastała. Stawała się coraz piękniejszą elfką. Jej wygląd ponadto zaczął się poważnie zmieniać. Jej włosy nabrały koloru zielonego, a skóra bardziej przypominała odcieniami leśne elfy niż nocne. Wszystko za sprawą magii. Wpływała ona bowiem na nią pod każdym względem. Gdy stała się dorosłą Elfka, postanowiła iż będzie żyć i walczyć w zgodzie z naturą. Tak oto rozpoczęła się przygoda młodej druidki Lii Naïlo.

Obraz nie został stworzony przeze mnie. Użyte na mocy licencje CC BY-NC-SA 3.0.
Obraz ma na celu jedynie nakierować czytelnikowi jak w przybliżeniu wygląda obecnie bohaterka opowieści.
Link do obrazka https://crowfall.gamepedia.com/File:Crowfall_Female_WoodElf_Druid.jpg