ZİNCİR

l- Başlangıcın Çizgisi

Her başlangıç beyaz sayfamıydı. Yoksa kara kaplı satırları beyaza boyamaya başlamakmıydı.

Genç kızın başlangıcı sandığı şey aslında bitişinin canhıraş çığlıklarıydı. Beklenmedik bir anda felek vurdu beyaz sayfalarını. Beyaz sayfalarını karaya boyamadı ezelden gelen felek. Karadan ziyade griydi beyaz sayfaları.

Çünkü kül olmuştu.

Kalbinin derinliklerine batan her yara bir çizik bırakıyordu insanın. Silinmeyen, üstü kapatılmayan, unutulmayan bir çizik.
Her olmayışı bir olduran vardı. Adı; aşktı.
Silinmeyeni silen, geçmeyeni geçiren.
Yüreğe aşk ateşi düştüğünde, kalbinin en derin yarasını yakardı ilk önce.

Bu yangın ki var olan yangını yok eder.
Yeni bir yangını yüreğine zerk eder.

⚫⚫⚫

Her yüreğin tenhasındaki kurak topraklarda inadına filizlenip yeşeren bir ağaç vardır.

Bu ağacın adı inançtır.

Benim ağacım çoktan yeşermiş yüreğimin tam ortasında kök salmıştı...

İşte şimdi inancımın tam ortasındaydım.

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes alıp verdim ,buna müteakiben açtığım gözlerim ayak uçlarıma yerleşti. Sağ ayağımı hafifçe kaldırıp sol ayağımın önüne koyup bir çizgi çektim. Ve zihnimden şu sözcükler döküldü

"Başlangıcın çizgisi çekildi ,şimdi kendi ağacının gölgesinde durma vaktin geldi. "

Buradaydım tam burada inancımın en orta yerindeydim.İki yıl büyük emekler sarf ederek kazanmıştım burayı.

Burası Karahan Holding'in kurucusu ve ortaklarından biri olan Kemal Karahan'ın kurduğu özel bir üniversiteydi. Burayı istememdeki en büyük gerekçem burasının mühendislik alanları üzerine eğitim veren ve ileri düzeyde eğitim alabileceğim bir okul olmasıydı.

Üniversite sınavımda İstanbul Teknik Üniversitesi'ni kazanmıştım fakat asıl olmak istediğim yer orası değildi.Buna karşın iki sene çalışıp burayı kazanmıştım.

Kazanmamdaki en büyük yardımcım inancımdı ve ben inandım, inandığım için başardım.

Gözlerimi kapattım ve buranın havasını içime çektim. Başkaları için bu koku herkesin parfüm kokularının birbirine karıştığı,kahve ve yemek kokan sıradan bir üniversiteydi ama benim için en büyük inancım,iki yıllık emeğim,umudum ve hayallerimdi.

"Hayallerimi kimsenin yıkmasına izin vermezdim,veremezdim."

Bir süre sonra üniversitenin ortasında uzun süre kaldığımı fark edince üniversitenin kapısına doğru yöneldim ve kapının üstündeki yazıyı okudum "Karahan Üniversitesi ve altında İngilizce bir şekilde
"Mühendisliğin en büyük temelcisi" yazısı
ruhuma işledi .

Buraya bugün kayıt yaptırmak için gelmiştim.Etrafımdaki insanlara garip garip bakıyordum çünkü hepsinin aklının beş karış havada olduğu her yerden belliydi.

Hepsinin baba parasıyla okuduğu bu meslekle hiçbir alakaları olmadığı kendini fazlaca gösteriyordu. Belki de ben önyargılıydım.

Muhtemelen hepsi Kemal Karahan'ın cemiyetteki dostlarının ve iş ortaklarının çocuklarıydı çünkü Karahan Holding Türkiye 'nin en büyük inşaat firmalarından biriydi.

Kemal Karahan hakkında diğer bildiğim şey ise eşi Lerzan Karahan' dı.

Genellikle vakıflara yardımda bulunmasıyla ve cemiyetteki kadınlarla ortak kurduğu derneğinin yardımlarıyla tanınırdı.