SAPIK (BİTTİ)

- 1 - Sapık.

Annem : Tuğçe, kızım uyan , geç kalacaksın okula.
- Hava çok soğuktu, yerimden kalkmak hiç istemiyordum. Hele okula gitmek... Aman Tanrım hasta taklidi yapıp okula gitmesem mi acaba ? Hayır , hayır bunu çok yaptım artık annem inanmıyor bu yalana. Başka çare yok gitmeliydim.
Hemen banyoya girip bir duş aldım , ardından üstümü değiştirdim. Saçlarımı nasıl yapsam acaba ? Her gün saçlarımı nasıl yapsam diye 10-15 dakika düşünür, bulduktan sonra 20-25 dakika uğraşırdım güzel olması için.
Buldum ! Saçımın yarısını at kuyruğu yapıp, yarısını açık bıraktım.
Aşağı indim ve annem muhteşem bir sofra hazırlamıştı. Nedense canım kahvaltı yapmak istemiyordu. Kahve içmeyi tercih ettim bu arada Instagram da takılıyordum öylesine. Telefonuma bir mesaj geldi, kim acaba ? Mesajı okumak için gelen mesaja tıkladım . Numarasını gizlemişti. Acaba okuldan biri ve ya birileri benimle dalga geçiyor ola bilirmi ? Diye düşündüm.
Mesajda : Ben seni tanıyorum, fakat sen beni ne gördün, ne de tanıyorsun. Çok güzel, heryerin çok güzel. Benim olmalısın mutlaka. Başka çıkışın yok .
- (İç sesim) : Aman Tanrım ! Ben bu mesajı yazan kişiyi tanıyorum ! Acaba o mu ? Ben onu defalarca gördüm hatta, görmezden gelmiştim. Onu gördüğümü görmemişti. 3-4 defa görmüştüm ben onu. Okuldan geldiğimde, kütüphaneye gitdiğimde sanırım. Ve son defa bakkala giderken gördüm. Bakkal bizim evden biraz uzaktı. Giderken geçtiğim sokaklar pek tekin değildiler. Kulaklık ve bir yüksek sesli şarkı ile hemen gidip geliyordum . Bu benim kötü şeyler düşünmemi sağlıyordu . Tüm dikkatimi şarkıya yöneltiyordum. "Aslında biraz korkak biriydim diye bilirim."
Bu adama tahminen benim 2-3 saniye bakmışlığım olmuştu. Yüz çizgilerine kadar tanıyor değilim.
Esmer , uzunboylu, uzunsaçlı biri olduğunu hatırlıyorum sadece. Lahnet olsun ! Keşke baksaydım ! Bu nasıl bir sapık Allahım. Kendimi rahatlatmaya çalışıyordum, Tuğçe, o adam sana bir şey yapamaz asla ! Sadece korkutmak istiyordur , belki okuldan biri ? Ola bilir, tabii ola bilir. (Yalan, doğru cümlelerimle kendimi avutmaya çalışırken , okula geç kalacaktım .) Hemen evden çıkmalıydım. Ya bana birşey yaparsa ? Ya beni yolda görürse , kaçırırsa ? Hayır, hayır birşey yapamaz kendine gel Tuğçe !
Ayakkabılarımı giyinip evden çıktım, Anne hoşçakal diyerek . Duydu mu duymadı mı bilmiyorum artık. Okula 20 dakika da geliyordum . Biraz uzaktı evimize. Yol boyu sadece ayaklarıma bakıp, adımlarımı izleyerek okula vardım. Biraz solgun gözüküyordum, sınıfa girdim ve yerime geçtiğim de en yakın arkadaşım,
Sude : Ne oldu ? diye sordu hemen.
Ben: Bir şey yok Dedim. Sonuçta o adamın benden ne istediğini tam anlamış değildim. Sadece korkuyordum ve korkuyordum.
Sude : Hayır, birşey var işte. Her zaman gülen Tuğçe , şimdi ağlayacak gibi duruyor.
Ben : Canım, sadece annemle biraz tartıştık o yüzden sinirliyim . Beni boşver. Sen nasılsın ?
Sude : Anladım, her Anne kız arasında olur ya, boşver. Annen işte ne kadar bağırsa, çağırsa da seni çok seviyordur. Eh işte , bende iyiyim.
(İç sesim) - Sudenin dediklerinin hepsini gayet iyi anlıyordum fakat olay tamamen farklı birşeydi.
Ders bitene kadar düşünüyordum sadece. Ders bitince okuldan eve doğru giderken tam karşımda durup bana bakıyor, ve bedenimi süzüyordu. Gözlerimi gözlerine dikerek arkaya adımlarken daha da hızlı bir şekilde üstüme geliyordu.
Ben : Hayır, gelme , yapma lütfen!

Instagram: Yeganerehiml

⭐ Bırakmayı unutma.