Waiting For You

Chapter 2 *mall*

amber's p.o.v

Pagkatapos ko silang kausapin. naligo na ako. after 40 mins. natapos na akong maligo. ang tagal kong maligo noh. naglakad na ako sa walking closet ko. at kumuha ng damit. simple red dress lng ang suot ko. then dollshoes. ayoko mag high heels ang sakit sa paa. pagkatingin ko sa salamin nag pulbo lng ako. then ready to go.

pagbaba ko ng hagdan. nakasalubong ko si mommy.

"oh, princess where are you going?" pagtatanong sakin ni mommy.

"pupunta lng po ako ng mall kasama ang mga friends ko." sabi ko kay mommy.

"ok. ingat. bye *muah* :*" pagkatapos hinalikan nya ako sa pisngi.

"bye, mommy, i love you" at bumaba na ako ng hagdan.

pagdating ko sa labas. tinawag ko na si manong ben.

"manong ben, pahatid naman sa mall." sabi ko sa kanya.

"lady princess, hindi nyo po ba gagamitin yung sasakyan nyo.?" pagtatanong sakin ni manong ben.

"hindi muna po manong ben at manong ben dba po sabi ko amber na lng po.?" sabi ko sa kanya sabay sakay sa sasakyan.

"pasensya na po lady princess pero gaya din po ng dati. hindi ko po pwedeng tawagin yon. amo ko po kau." sabi nya. ngumiti na lng ako. tahimik lng ako. si manong ben nga pala matagal na namin syang driver simula ng bata pa ako.

Pagkatapos ng ilang mins. na byahe nakadating na din kami. actually malapit lng naman ang mall samin. kami nga pala ang nagmamay ari ng mall na yan. oooopppppssssss hindi pa nga pala ako nagpapakilala. tapos kanina pa ako daldal ng daldal dito.. My name is Amber Isha De Vera, 16 years old, fourth year high school. at lahat ng De Vera na branch. pagmamay ari ng pamilya ko yun. thats all. lumabas na ako ng sasakyan.

"manong ben, tatawagan ko na lng po kau." sabi ko sa kanya.

"ikaw talaga, hanggang ngayon tamad ka parin mag txt." pagkatapos nyang sabihin yun. tumawa pa sya. oo nga pala tamad akong mag type kaya madalas tumatawag na lng ako. para mas madali. isang pindutan lng... mabilis pa dba?

"sige po manong ben. paalam po" nasa tapat na ako ng mall. hinihintay ko na lng ang mga kaibigan ko.

candice's p.o.v

hi mga readers my name is Candice Mae Chua. i'm half chinese and half pilipino. i'm 58 years old. hahahahaha just kidding. i'm only 16 years old. and i'm telling you i'm damn pretty. thats all thank you, i forgot to say i'm smart also. ok enough na sa introduction. lets go back to story. i'm wearing a simple but elegant dress and i must say i'm really beautiful.

a/n: ang lakas ng hangin. nilalamig tuloy ako.

wag ka nga makisali otor. p.o.v ko to at saka bakit ba talaga namang maganda ako eh.

a/n: oo na lng. hahahahaha

baliw talaga si otor. aminin mo nga sakin otor naka drugs ka ba?

a/n: oo. hahahahaha

ibig sabihin nagamit ka ng drugs. i cant belive it ang author ng story na to. nagdradrugs. GOSH.

a/n: ui, wag ka ngang oa. oo gumagamit ako ng drugs pero yun yung mga medecine na nakakatulong upang gumaling ka. eh. masakit ang ulo ko kaya gumamit ako ng gamot.

sabihin mo kase.

a/n: wow! ako pang sinisi. eh ikaw tong oa mag isip.

bahala ka nga anong oras na ba. shocks 30 mins. na akong late i need to go now.

pintakbo ko na ang sasakyan ko ng sobrang bilis. nasa parking lot na ako ng makasabay ko sina yalli.kaya sabay sabay na kaming pumunta ng entrance mall at nakita ko si amber na nagiintay sa amin. kaya tinawag ko sya.

"amber" sigaw ni ko sa kanya.

"thank god at dumating kau. don't you know? i've been waiting for almost 30 mins." sabi nya saamin at halata sa boses nya na irita na sya.

"relax, were here na nga diba? ano pang pinagmamaktol mo? ha?" sabi naman ni yalli.

"ang sakin lng sana hindi nyo ko pinagintay ng ganong katagal. alam nyo naman diba mainipin ako.?" sabi nya sa amin.

"wow! para na late lng ng 30 minutes. para naman pinaghintay ka namin ng habang buhay samantalang dapat sanay ka na maghintay. kase palagi mo ngang iniintay bumalik si kian dba?" sabi ni yalli. patay. mukhang magkakagalit pa sila. napatingin ako kay amber at nakita kong napalaki ang mata nyang napatingin kay yalli at nung tumingin ako kay yalli. ganon din ang itsura nya. mukhang nabigla din si yalli.

"sorry" hindi sya pinansin ni amber dahil derederetso lng syang naglakad at nilagpasan kami.

"amber" pagtawag ko sa kanya. pero hindi nya ako pinansin. nakita ko sa mga mata nya ang lungkot at mukhang konti na lng iiyak na sya. susundan ko na sana sya pero pinigilan ako ni cindy.

"huwag mo na syang sundan hayaan mo munang makapag isa sya." pagpigil nya sakin. tumingin ako kay yalli.

"bat mo sinabi yun" sabi ko sa kanya. at piling ko konti na lng maiiyak na ako.

"sorry, nabigla lng ako. hindi ko sinasadya yun" at umiyak na si yalli this is the first time na nakita kong umiyak si yalli.

"wag na kaung mag away. we both know na nabigla lang si yalli" sabi sakin ni cindy. tama sya hindi kasalanan ni yalli yun.

"sorry yalli, wag ka ng umiyak" tapos hinaplos haplos ko yung likod nya. mga ilang minutes pa bago kami umalis. medyo nakakahiya nga kase nasa tapat kami ng mall tapos iyak pa ng iyak si yalli. sinisisi nya ang sarili nya.

pagkatapos namin ihatid si yalli umuwi na kami. pagdating ko sa bahay dumiretso na ako sa kwarto ko. wala akong ganang kumain.

hayyyyy, pagkahigang pagkahiga ko sa kama iniisip ko parin si amber. ano na kayang nangyari dun. tinatatawagan ko hindi naman na sagot. nagaalala na ako. tumawag naman ako sa kanila katulong naman nila ang sumagot.

sabi pa hindi pa daw nauwi si amber nasan na kaya sya... sa pag iisip ko hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

ZzZzzzzzzzzzZzZzzzzZzzzzZZZzzz

.

.

.

.

.

.

.

.

.

a/n: ahhm, mga readers sorry kung may mga wrong grammar at typo error. ahm, kung nagustuhan nyo po ang story na ito. please vote po and comment na din po kau. salamat. :p