Unspoken Words

1❌Past

(A/N: I wrote this story last 2016. I decided to post it again trying to find out if I can complete this and can make a story worth reading by others. So please understand if you find typos, grammatical errors and any flaws. I am not a pro writer. Sinulat ko lang kung ano ang mga naiisip at trip ko. Hahaha. So thank you for spending your time with this story!)

--------

Chapter 1

All I wish is to be with you forever.

Even we both look so clever,

"I love you" these three words that make my heart skip.

Ages can't take away this irregular heartbeat when you speak.

I will hold you forever and will always stay in bind,

Cause baby I love it when our hands intertwined.

Stay closer and never let me go,

Let's make this love blossom and grow.

----

Hi! Ako nga pala si Lyncy Ayumi Hakuro. 2nd Year na sa college. I'm taking up electronics engineering. (Pro teka! 'di porket engineering ako napakatalino ko na ha? Nakachamba lang talaga ako nung entrance exam! haha!) Sa LIU ako nag-aaral, Leva International University. Marami ritong kano at koreano at iba pang lahi. Parang UN nga araw-araw eh! International school nga kasi. >.<

Napaka strict rin ng school. Di biro ang pagpasok rito. Ang kurso mo base sa result ng entrance exam kaya kahit mayaman kapa, edi good luck! Labanan ng mga may brains rito! Char lang!

I'm half Filipino and half Japanese. So wag na kayong magtaka kung bakit ako ganito kaganda! Nabiyayaan eh. Hihihi.

Nandito ako ngayon sa bahay. Linggo ngayon at tapos na akong mag simba. Hinihintay ko na lng ang mga best friends ko habang ginagawa ang hobby ko. Sekreto nga lang kung ano. :)

Ow, shocks! Nakalimutan kong iprepare ang mga gamit namin! Tinapos ko na muna ang ginagawa ko at nagligpit.

Habang busy ako sa pagliligpit..

"Hoy!" sigaw ng weirdo na kakapasok lang sa bahay na siyang ikinagulat ko.

"Ay palakang gala! Ano ba Shiela!"

"Palakang gala talaga Lyns? Bakit hindi pusa?! Kakaiba talaga yang tumatakbo sa isip mo!" bulyaw sa akin nang pangit kong kaibigan.

"Heh! Tumahimik ka jan! Nasaan na yung isa?" yung tinutukoy ko ay ang isa pa naming kaibigan.

"As usual, kailan pa ba naging punctual yun?" sabay taas ng kilay.

"Haha. Tama ka nga. Oh, teka ayan na pala siya!"

"Hellooooo!! Nandito na ang maganda!!" sigaw ni Eve pagpasok niya sa pamamahay ko.

"Hay salamat! dumating na rin ang feelingera!" bulyaw ni Shiela kay Eve.

"Oy, panget nandito ka na pala? Napaaga ka ata? Hahaha." Pang-iinis naman ni Eve dito. Palaging late kasi ito eh kaya laging sermon ang abot niya sa aming dalawa ni Shiela. Ewan ko nga! Parang walang orasan sa pamamahay niya eh!

"Aba-"

"Op! Tama na yan! Magde-debate na naman kayo nyan eh! Gumawa na nga tayo ng project natin!" pigil ko sa dalawang aso't pusa kung mag-away.

Nandito kami ngayon sa bahay para gumawa ng project namin sa workshop. Kakatamad! Dapat nanunood ako ng movie ngayon sa laptop ko! T^T

Nagsimula na kaming gumawa nang may marinig kaming nag-iingay sa baba. Nasa kwarto ko kasi kami ngayon. Nasa second floor ang room ko pero rinig pa rin ang ingay ng mga tao sa baba. Papasound proof ko nga tong room ko pag may time!

Si Eve ayun deretso ang pag labas sa kwarto ko at masyadong na curious kung saan nanggagaling ang ingay. 

"Oh-Em-Geeeeeee!" sigaw ni Eve nahalos ikabingi na namin! 

"Hoy, Eba! Wag ka ngang sumigaw! Maawa ka naman sa eardrums namin!" sigaw ko rin sa kanya.

"Ehh, A-ahh! Panu ako hindi sisigaw eh ang daming papa sa baba! Waaaaaah!" sabi nya sabay wiggle-wiggle sa harap namin. -____-

Baliw talaga ang babaeng ito pag lalaki ang pinag-uusapan!

"Oh? Nandito mga kabarkada ng kuya mo Lyns?" Tanong ni Shiela.

"Ewan, bihira namang pumunta yung mga kaklase niya lalo na at linggo ngayon." sabi ko.

"E kung bumaba na lng kaya tayo?" epal ni Eve. Palibhasa gusto niya mga lalaki eh.

"Sige, susunod na lang ako. Tatapusin ko lang ang pag design sa PCB ko."

Nagsitanguan silang dalawa at lumabas na sa kwarto ko. Parang mga ewan. Nagsitakbuhan agad. -_-

Minsan talaga napapaisip ako kung paano ko sila naging kaibigan na dalawa. Haaayyy lifeee!..

Mga ilang minuto lang naman at sumunod na ako sa kanila. Nakita ko silang nag uumpukan sa side ng kitchen. Nakikita kasi mula sa hagdan ang kitchen. Katapat nito ang sala. Hindi naman masyado kalakihan ang bahay namin. Tama lang. Para sa akin. Pero sabi naman nila Eve malaki daw bahay namin kaya gusto nila nandito palagi. Ewan ko sa kanila.

"Pst!" agaw ko sa pansin nila. Pero aba't hindi ako pinansin ng mga bruha! Concentrated much? Hmmm. Makasilip rin nga.

At sa di ko inaasahang panahon, napalaglag panga na lang ako sa nakita ko. At sana hindi na lang muna ako bumaba. Is this real? They are right. Your past will really haunt you down.