Innocent|Jk

0.0

Elimdeki soju şişelerini kapının yanına bıraktım ve adımlarımı seslerin geldiği kata doğru yönelttim.İşten henüz yeni çıkmış ve 2 yıllık sevgilim Joo Min ile birlikte içeriz diye soju almıştım.Eve girdiğimde duyduğum sesler ve yerdeki kadın elbisesi bütün dünyayı başıma yıkmıştı.

Ona olan güvenim tamdı fakat duyduğum sesler beni yanıltıyordu.Zorlukla merdivenlerden yukarı çıktım ve yatak odasının kapısına geldiğimde açıp açmamakla tereddüt ettim.Göreceğim şeylerle psikolojimin altüst olacağını biliyordum.Fakat bu kapıyı açmazsam hayatımı çok büyük bir şüpheyle belkide yanlış bir şekilde şekillendirebilirdim.

Elimi kapı kulpuna koydum ve sertçe kapıyı açıp içeri girdim.Gördüğüm şeyle bütün psikolojim bozulmuş ve midem altüst olmuştu.Bildiğim tek şey bunu haketmediğimdi.Akacak olan gözyaşlarıma engel olmaya çalıştım ve koşarak merdivenlerden indim.Çantamı ve montumu portmantodan alıp koşarak evden çıktım.

Ne yapacağımı bilmiyordum ve gözyaşlarımı daha fazla tutmadım.Saat çok geç olmuştu ve bu saatte burdan taksi geçmeyeceğini biliyordum.Aldatılmıştım ve acımı dışarı çıkarabilmek için kimsenin duymayacağı biryerde bağırmam gerekiyordu.

Ara sokaklardan birine girip Han nehrine kestirme yollardan gitmeye çalıştım.Sokakların içinden başka sokaklar çıkıyordu ve sanırım yolumu kaybetmiştim.Yağmur hafiften bastırmıştı ve ben ıslanmaktan nefret ederdim.Yağmur damlarlarının gözyaşlarıma karışmasıyla daha fazla dayanamayıp yere çöktüm ve sabaha kadar burda kalmak istedim.

Duyduğum sesle gözlerimi şaşkınlıkla açıp ellerimle ağzımı kapattım.Bir insanın acıyla inlemesi gecenin bu saatinde doğal birşey miydi? Tanrım, bu günlerde neden bu kadar çok inleme duyuyordum?

Tabi ki de korku filmlerinde duyduğu sesi takip eden salak karakter olmayacaktım.Seslere biraz daha kulak verdim ve orda olan kişiler her kimse kalabalık olmadıklarını düşündüm.Ne konuştuklarını anlamaya çalıştım.Sanki konuşan kişi dişlerinin arasından tıslıyormuş gibiydi.
"Bana birdaha yamuk yaparsan seni sikeceğimi söylemiştim.Sen de gönüllüymüşsün demek ki"dedi ve iğrenç bir kahkaha patlattı.Oturduğum duvarın hemen arkasındam gelen sesle kafamı sağa çevirip neler olduğuna bakmak istedim.Meraklı kişiliğim böyle durumlarda can sıkıcı olabiliyordu.

Her taraf kandı ve yerde yatan bir adam vardı.Adamın göğsünün üstünde bir ayak vardı ve sanki içindeki kalbi ezmek istiyor gibiydi.Yerde yatan zavallı adamın ağzından kanlar geldi ve en sonunda daha fazla dayanamayıp öksürmeyi kesti.Artık hiçbir tepki vermiyordu ve sanırım ölmüştü.O sırada arkadaki siyah arabayı farkettim ve acımasız adam içeridekilere birkaç birşey söyledi.İçerden birkaç adam çıkıp zavallı adamı arabanın bagajına koydular.Artık burada durmanın tehlikeli olacağını düşündüm ve koşar adımlarla tam buradan uzaklaşacakken kapüşönumdan tutulmamla birlikte arkamı döndüm ve bir çift derin gözle karşılaştım.

Zavallı adamı katleden adam kolumdan tuttu ve benide katletmek için siyah arabasına doğru sürükledi.Gördüklerimden sonra kilitlenen beynim hiçbir tepki vermeme izin vermiyordu.Ben tepki vermeyince sinirlenen adam beni duvara yapıştırıp eliyle boğazımı sıktı ve ekledi:
"Herşeyi gördün değil mi lan?!" Boğazım acıyordu ve korkuyordum.Ne cevap vereceğimi bilemedim ve kafamı aşağıya eğip haykırırcasına ağladım."İyi bok yedin seni küçük orospu.Afiyet olsun!"dediklerine daha fazla katlanamazdım ellerinden kurtulmaya çalışsamda bu çabalarım sadece onu daha da sinirlendirdi ve saçımdan tutarak siyah arabaya sürükledi.Ben bugün bunları yaşayacak kadar büyük ne günah işlemiş olabilirdim ki?

Arabanın sürgülü kapısını açtı ve beni içinde birkaç tane siyah giyimli adamında bulunduğu arka tarafa fırlattı.İçerideki adamlar psikopat herife anlamazcasına bakışlar atınca kendini açıklamak zorumda kalan adam bana iğrenç bir maddeymiişim gibi baktı:
"Bu küçük orospu gidip adamların altına yatmaktansa  herşeyi izlemeyi tercih etmiş.Gerçi birazdan ona seksten daha zevkli şeyler yaşatacağım" iğrenç sözlerine iğrenç kahkahalarınıda ekledi.Yapabildiğim tek şey ağlamaktan kızaran burnumu ceketimin koluyla silip "BEN OROSPU DEĞİLİM!!"diye bağırmak olmuştu.O lanet olası herif ise
"Eğer bir orospu olmasaydın bu saate ara sokakta yanlız başına olmazdın" deyip kapıyı kapatmıştı.

İğrenç insanların iğrenç bakışları altında ezilirken koltuğa tam olarak oturup kafamı cama yasladım ve istemsizce gözlerimi kapattım.Bu kadar aksiyon bir gün için fazlaydı ve göz kapaklarımın ağırlaşmasıyla kendimi uykunun kollarına bıraktım.