Unforgettable Scene

Chapter 4

Chapter 4: Stranger

Cyndi's PoV

Days pass. Bandang 4 pm narin natapos ang klase naming araw. Just like an usual day I don't think I got any learnings from now or I must say all of the time.

I don't have friends to mingle with and  It was already 6 in the afternoon dahil nag stay pa ako sa coffee shop just to think of what I should do to make my life better.

I have my fiance yet I don't felt him. Di niya daw ako masusundo ngayon dahil may family meeting daw sila. Diba dapat kasali ako dahil magiging member narin ako nang family nila. Diba?
Biglang napasok sa isip ko yung nangyari noong nakaraang araw  nung hinalikan niya ako. Bat nga ba disappointed ako nun sa sarili ko? Bat felling ko may kasalanan ako? May kasalanan ba talaga ako sa kanya?

So I'm now walking in this alley. And I put an earphone into my ears. Listening the songs of Callalily in my favorite music app —spotify. And keep my phone  inside my bag. Baka may humablot pa nito gaya nong una kong phone na binili sa akin ni mommy 4 years ago.

I'm still walking then I felt that someone's seemed to follow me. I turn around then I saw a woman holding her baby around 15 meters away from where I stood. The woman seems jubilant while holding her baby and looking a man next on her, na sa tingin ko ay mag-asawa sila.

Biglang nag imahinasyon ang aking isip Kung paano nalang kong may anak kami ni Janter. Maging ganyan ba ako kasaya pag may sarili na kaming pamilya na kapwa kapiling ang isa't Isa? O kapiling pa ba namin ang isa't isa. Ngayon ngang hindi pa kami nag pakasal ay parang aso at pusa na ano pa kung naging magulang na kami? Hindi ko ma imagine.

Back to reality–some people around me are busy chitchatting with their neighborhood. I can't seem any suspicious anyway. Baka dala lang ito nang strees dahil sa pag iisip ko kanina.

Binilisan ko na lang ang paglakad dahil dumidilim narin. Pero kahit anong pagbabalewala ko sa aking nararamdaman ay ramdam ko parin na para bang may sumusunod sa akin.

Hanggang sa makarating ako sa madilim na parte nang eskinitang palagi kong dinadaanan.

Matinding kaba at takot Ang aking dama marahil ay may makasalanang tao ang may masamang balak sa akin. Humanap ako ng maaaring pampalo sa kung sino mang marahas na magtangka sa akin nang masama. Subalit wala akong makitang pwedeng pampalo pwera nalang sa di kalakihang bato. Pinulot ko ito at nagsimula uling maglakad.

Naiinis ako sa sarili ko kung bakit mas gusto kong maglakad kaysa sumakay sa magara naming sasakyan. E sa hindi ko lang gustong isipin nila na mayaman na mayabang ako. Dahil bago palang ako sa unibersidad tapos akalain nilang mayabang ako dahil kung umasta ako ay kung sino. Ayokong isipin nila na porket anak mayaman ako ay mayabang na.

Kinuha ko ang earphones sa aking teynga dahil hindi ko na paborito ang iba nilang kanta.

I suddenly stopped when I felt someone's nearly coming next on me.
Huminto ako sa paglalakad and still observing the wind of evilness towards this Fu*cking alley.
After a minute. I turn around dim light was cover on this place perhaps its already 6 if I'm not mistaken.
I look around and my keen eye caught a shadow of a man hiding beyond the pole.
Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ko at the same time realization hits me. I'm stupid to keep my phone inside my bag.
Maaari ko namang kunin ito pero baka maging motibo lang ito upang gawin ang kaniyang masamang binabalak.

By the way, masama ba talaga siyang tao o  mapanghusga lang ako para akalaing masama siya. Pero iba e maliban sa nangyari na sa akin ito noon. Ay iba yung pakiramdam ngayon.

I slowly step and soundless beneath of the wall. Kung nasa gilid ako ay wala siyang aninong makikita. My shadow will be apparently a part of the shadow of a wall.

But before I got in there, someone pull my hand. Isinandal niya ako sa pader eksaktong dapat kong pagtaguan.
He use his soft hand to cover my mouth. Kahit madilim ay nakikita ko sa malapitan ang kaniyang  gwapong mukha.

He wore a black beanie but his marvelous face was too odd. His cream white skin was made him absolutely handsome and with his not too pointed nose was perfectly suited for the shape of his face. His enigmatic eyes was deeply consider as magnificent yet lamentation constructing on it.

Astonishingly I got curious of what the hell is he?