6.

222 15 3
                                    

Uncle Joe - Wujek Joe - Wujek Józef

Józef Stalin był z pewnością jednym z największych zbrodniarzy w dziejach ludzkości. Był też postacią zagadkową, nietuzinkową i obdarzoną dużym zmysłem politycznym. Gruzin potrafił wręcz oczarować towarzyszy Wielkiej Trójki, Winstona Churchilla i Franklina Delano Roosevelta, umiejętnie wykorzystując ich słabości, co w ostatecznym rozrachunku pozwoliło mu na znaczne zdobycze polityczne i terytorialne.

Początkowo jednak nic nie wskazywało na zaborcze zamiary Stalina. Sojusznicy byli nim oczarowani, widzieli w Stalinie wielkiego wodza i stratega. Co więcej, dziwnemu urokowi radzieckiego dyktatora uległo także społeczeństwo amerykańskie, które karmiono sporymi dawkami wojennej propagandy. Ignorowano wówczas doniesienia o ludobójstwie, strasznych warunkach panujących w Związku Radzieckim oraz manipulacjach Stalina. Przymykano oko na ewidentne zbrodnie Sowietów, nawet wtedy, gdy w sprawie Katrynie interweniowali na Zachodzie polscy politycy.

Stalina pokochano w Stanach Zjednoczonych do tego stopnia, iż określano go pieszczotliwie jako "Wujka Joe" - "Uncle Joe". Prasa uczyniła z niego swoistego bohatera. Na obronę Amerykanów przemawia fakt, iż kompletnie nie orientowali się w realiach państwa totalitarnego. Nie byli sobie w stanie wyobrazić okrucieństw, jakie w Związku Radzieckim były codziennością. Warto podkreślić, że określenie "Uncle Joe" funkcjonowało też w oficjalnej nomenklaturze* Churchilla i Roosevelta, którzy pisywali do siebie kolejne listy, używając tego zdrobnienia na oznaczenie Stalina.

Mroczna natura Stalina wyszła na światło dzienne dopiero po zakończeniu II wojny światowej. "Uncle Joe" odszedł wtedy w niepamięć. Nie był to efekt głębszej refleksji nad naturą samego Stalina, lecz konsekwencja politycznych nieporozumień, które w 1945 roku podzieliły jednolity dotąd blok aliantów skupiony wokół działań przeciwko III Rzeszy.

Z perspektywy czasu łatwo dostrzec krótkowzroczność amerykańskich i brytyjskich polityków. Uderzające jest, w jaki sposób opinie społeczną kształtowała w tym czasie prasa, zmieniając front o 180 stopni w momencie kryzysu wzajemnych relacji na linii Waszyngton-Londyn-Moskwa. 

*nomenklatura
1. «ogół nazw, terminów używanych w jakiejś dziedzinie nauki, sztuki, techniki itp.; dawniej też: sposób nazywania»
2. «grupa ludzi uprzywilejowanych przez władze, instancje partyjne itp., wyznaczonych na stanowiska kierownicze w instytucjach i urzędach państwowych»

Ciekawostki o II WŚOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz