"MOTHER SISTER"
Nag simula ang lahat noong dumating siya sa buhay namin. Nawalan ng trabaho si Mama, nag abroad si Papa para matustusan kami. Tumigil ako sa pag aaral para mabantayan lang siya, at masigurong okay siya. Nawala yong oras at pagmamahal na para sakin mula nang dumating siya.
****
7 years old na yong kapatid ko. Everytime nakikita at nakakasama ko siya kumukulo talaga loob ko. Diko magawang pagbuhatan ng kamay kasi magagalit si Mama. Pati atensyon ng boyfriend kong si Carl ay napunta na sa kapatid kung si Tanya sobrang close sila everytime na nasa bahay si Carl nakababatang kapatid ang turing niya sa kapatid ko. Samantalang ako sobrang sama ng loob ko sa kanya mula noong dumating siya sa pamilya namin.
I'm Alexandra Baybin, 24 years old. As of now nag aaral na ako ulit, mula noong makarecover kami sa biglaang pagdating ng kapatid ko. Repeater yeah in the age of 24 I'm still in high school level. Wala akong magawa kasi no choice kailangan ko to. Ayoko mag take ng any exams para by level ko maranasan. At dahil nanaman to sa kapatid ko kaya ganito yong sitwasyon ko ngaun.
Diko makakasundo yong kapatid ko as in never. Dahil sa kanya nasa ibang bansa si Papa. Dahil sa kanya kelangan mag stop ng work ni Mama until now para mabantayan siya tapos ako nag aaral. Diko na magawa yong mga gusto ko. At dahil nanaman yon sa kanya.
"Tanya ano ba? Dika ba naturuan na bawala mangialam sa gamit ng ibang tao. Dapat marunong ka magpaalam."
Sita ko sa kapatid ko, sobrang nainis ako nasaktan ko siya, napalo namura at kung ano anong masasakit na salita nasabi ko, naguilty ako kasi umiiyak siya sa harap ko. Wala si Mama kaya nagawa ko sa kanya yon. Pumasok sa kwarto nila ni mama yong kapatid ko. Mula non dina ako kinikibo ng kapatid ko. Kahit tawagin akong ate di na niya binibigkas, naawa ako pero mas nangingibabaw parin inis ko sa kanya. At pakiramdam ko di yon mawawala sa sistema ko na ganon ako sa kanya.
****
Dec. 15 surprise gift samin ni Papa for Christmas nauuwe siya. Natuloy naman yon nakauwe siya, pero halos manlumo ako nang yong kapatid ko parin yong binigyan niya ng atensyon. Ni hindi manlang nga ako kinumusta. At dahil ulit don mas lalong sumama ang loob ko sa kapatid ko.
Until before Christmas came an accident flash on a big screen on Television. Isang salpukan ng bus ang nabalita at halos lahat ng mga pasahero ay sugatan may ilan na binawian ng buhay sa naturang aksedente. Di ako mapakali sa kinauupuan ko non, namamawis ako na diko maipaliwanag. Hanggat tumawag sakin si Mama sinugod daw si Papa sa hospital together with Tanya. Namasyal kasi sila at to think na kasama sila don sa bus na nagsalpukan ay halos manginig ako. Sobrang galit naramdaman ko kasi kung di dahil sa kapatid ko yon malamang di maaksedente si Papa.
Sabay kami ni Mama nagpunta sa hospital nakita ko si Papa may galos sa braso at hita may benda din konte sa ulo. Nagamot na siya okay naman walang malalang sugat. Pero yong sinapit ng kapatid ko is sobra. Nakahiga sa hospital bed tanging tunog ng makina yong maririnig. Napaatras ako nung makita ko sitwasyon niya diko alam yong mararamdaman ko mixed emotions, nadudurog puso ko na diko maipaliwanag. Sa buong pitong taon ngaun ko lang naramdaman to na nakasama ko kapatid ko. Puro galit kasi pinapakita ko sa kanya.
Isang malakas ng tunog sa makita ang pumukaw sa katahimikan, naglabasan yong luha ko. Ang daming nurse at dalawang doctor yong pumasok sa room. Sinusubukan nilang iligtas kapatid ko. Sinusubukan nilang buhayin. Wala na eh straight line na monitor ayaw ma revive. Tuloy tuloy patak ng luha ko. Diko alam anong gagawin ko. Sobrang nasasaktan ako.
"Time of death 11:30am"
pagkarinig na pagkarinig ko non napaluhod ako sa sahig at sinisisi yong sarili ko. Bakit ang lupit ng tadhana sakin? Bakit si Tanya agad niyang kinuha? Lumapit ako sa kapatid ko tuloy tuloy parin yong pagpatak ng luha ko ganon rin si mama at papa pero hinahayaan lang nila ako nakatingin lang sila sakin sa kung ano man yong gagawin ko.
"Gusto ko lagi ako yong masusunod, gusto ko lagi kang takot sakin kasi ayokong mapalapit yong loob ko sayo, gusto kong inaaway ka, gusto kong maging malupit din sayo yong tadhana kasi ganon din siya sakin para patas naman tayo, pero ngaun ko lang narealize na ang selfish ni Ate, Tanya I'm sorry kung gusto kong ate ang itawag mo sakin, diko manlang naiparanas sayo na tawagin akong Mama"
Kausap ko sa kapatid ko. Sa mismong tapat ng tenga niya ko yon sinabi, kasi tenga daw yong huling nawawala pag namamatay yong tao.
****
Days passed binurol saka nilibing agad si Tanya di pinatagal yong wake gusto kasi ni Mama at Papa ilibing agad para d mas mahirap samin.
I'm Alexandra Baybin, 24years old I got raped when i was 17 years old. Ako ang totoong Mama ni Tanya. Pinalabas lang namin na magkapatid kami kasi diko siya tanggap bunga siya ng kababoyan sakin. Nawalan ng work si Mama dahil sakin umuwi kami ng province para itago yong pagbubuntis ko at isipin ng iba na siya yong buntis. Nag abroad si Papa para matugunan lahat ng pangangailangan ko kasi ang selan ko nung pinagbubuntis ko si Tanya. Ako ang puno't dulo ng lahat.
Sana binigyan pa ako ni God ng pagkakataon para makabawi manlang sa anak ko pero kinuha niya ito agad sakin. Diko kasi matugunan ang pagiging ina sa kanya.
Sana pala di ako naging ganon ka rude kay Tanya kasi wala naman siyang kasalanan. Sana naiparamdam ko sa kanya yong PAGMAMAHAL ng bilang d isang Nanay kahit manlang sana bilang ate niya na kelangan ng isang bata.
Saka mo lang marerealize kahalagahan ng tao once wala na yong presence niya.
I'm too selfish and I'm guilty.
----- END
