6 Ways to make a girl say YES. ☜♡☞ (Ongoing Series :))

Chapter 4 - Second way -

*A/N: Hindi na siya naka hiatus at naka on-going na ulit siya! :) I really do wanna continue this dahil maraming lessons at hindi lang puro kilig ang kwentong to! :D

--------------------------

CHAPTER 4

 Sammy's POV

 "TALAGA?! Dinala ka niya dun?!" with matching wide eyed expression mula sa bestfriend ko.

"Yes. Please don't get mad." then I touched his shoulder.

"Best. Napapadalas na ata pag sama mo dun ah? Hindi kaya gusto mo na siya?" Nagulat naman ako sa sinabi ng bestfriend kong to. >//<

"H-huh?" My expression is in shock. My voice is shaking. "What the hell Best. Hindi naman sa ganun."

"Haaay. Wala akong ibang gagawin kundi antayin nalang matapos yang  6 ways. Best, anong plano mo pag natapos na yan?"

"Edi.. Mag bbye na ko sakanya. Magpapasalamat ako sa mga ginawa niya. Diba? Ano sa tingin mo?" Then pinilit kong ngumiti sa harap niya.

"Arggh! May topak ka talaga best! Halika na. Mag sisimula na klase natin!"

Naiisip ko nga, ano nalang mangyayari -- after ng 6 ways?

After ng klase namin nakita ko yung mga estudyante na nagkukumpulan sa may corridor.

"Sammy!!! Diba ikaw si Sam?" naka ngiting lapit sakin ng isang babae. She's a student too, but higher year I think.

"Eh? Ako nga. Bakit?"

"Halika dali!! May surprise! Grabe! Napaka swerte at ang haba ng buhok mo!" :)

Hinila niya ako hanggang sa corridors. Nakita ko sa ground floor si Els na may hawak na microphone. 

"SAMMY! Eto na yung 2nd way!" Nakita ko yung mga tao sa baba na nag shape ng S-A-M. May hawak silang balloons na red kaya kitang kita yung pagkaka shape ng pangalan ko.

"Nagustuhan mo ba?!" tumakbo agad ako pababa at niyakap siya pagkalapit na pagka lapit ko sakanya.

"Thank you!! Thank you!!!" :)

----------------------------------

Els' POV

Ano ba tong nararamdaman ko. Ang weird. =___= 

Nung niyakap nya ako parang nakaramdam ako ng pagbilis ng tibok ng puso ko. Ewan ko ba. May sakit na ata ako. >///<

Dinala ko siya dito sa may benches, tuwang tuwa padin siya sa mga balloons na nakuha niya. Para talaga siyang bata. Grabe yung kahihiyan na ginawa ko kanina. Pero ayos lang, atleast nagawa ko yung 2nd way.

2nd way: Write her name without using any writing materials.

Gustong gusto ko na makita si Trish. 4 ways nalang. ^__^ 

"Els! Salamat talaga ah. Alam mo ba ngayon lang may gumawa sakin nito. Thank you!"

"Tama na nga yan. Kanina ka pa pasalamat ng pasalamat eh. Ako naman kanina pa welcome ng welcome." =___=|

"Eh sa masaya lang kasi ako eh! Sa sobrang saya ko, pwede na akong mamatay!"

Kinilabutan na naman ako sa sinabi niya. "Ano ba naman! Bakit ba hindi ka manlang natatakot mamatay?!"

Nakita ko yung pagka gulat niya sa sigaw ko sakanya, pero nginitian niya lang ako. "Alam mo, there's nothing to be feared about death. Yung ibang tao, they are afraid of death. But me? I'm not. Because I know that right after I die, there will be a new place to live in to. A place where there is no sadness, heart breaks, or so whatever. In that place, there will be full of happiness and completeness, and fear of losing someone will never exist."