Stephanie Miles Park POV...
"Mom, why I cannot see the other elementalist?" Me, nasa kwato ako ng mama ko si mama naman nagdedecorate ng flowers.
"Princess, Because its not a right time you see them." Mama, habang nakatingin parin sa bulaklak.
"Why?" Ako
"Magkikita rin kayo Pula ng buwan." Mama
"Pula ng buwan? Diba 10 Months pa yun? Ang tagal naman" humiga ako sa kama nila.
"Princess don't worry wag mong isipin na matagal pa yun. Dapat isipin mo kung paano mo sila ibabati pagnakaharap mo na sila." Nasatabi ko na si mama at sinuksuklayan ang buhok ko. Umupo naman ako ng maayos gusto ko talaga yung sinusuklayan ako.
"Mama, Malapit nakong mag 16. Sampung buwan nalang sweet sixteen ko nayun." Ako
"Oo, nga at malapit kana rin maging Reyna." Mama
"Di pa ako handa ma." Ako nakaharap nako sa kanya.
"Don't worry matagal payun. May oras kapa." Mama.
(Booooooggggsssshhhh!!!)
"A-ano yun?" Ako
Bumukas ang pinto. Si papa pumasok
"Mahal anong nangyari?" Mama
"Umaatake ang mga dark witch." Papa
Dark witch? Masasamang Bruha? Joke.
Teka seryoso witch?
"Princess, kailangan nyong magtago ako ng bahala dito." Papa
"Papa, no sama ako." Umiling lang si papa
"Its dangerous princess." Papa
"B-but..." Ako
"Mahal magiingat ka." Mama, pinayagan ni mama!!! No!!
"Kawal bantayan nyo sila." Papa
"Masusunod po kamahalan." Kawal nagpupumiglas ako pero wa epek.
"Mama, Bakit nyo pinayagan si papa." Ako
"Kaya nya yun. Malakas kaya papa mo." Mama, no di ako kontento sa sinabi ni mama.
Pinasok kami sa isang silid na parang kwarto ngayon lang ako nakapasok dito.
"Ma, I hope its fine." Ako
Tumango lang si mama at niyakap ako.
"Princess, please take care your necklace its special to our country."
"Yes mom." Sabay hawak sa kwintas ko form nya susi sya at ang form nya sa hawakan ay Crown.
After many hour.
Pinalabas kami at nagtagumpay sila.
"Papa!!!! Mabuti ligtas kayo." Niyakap ko si papa.
"I'm okey princess don't cry." Papa humiwalay ako ng pagkayakap sa kanya. I won't cry again promice.
Nagusap din sila mama ng may napansin akong isang itim na paru paru. At nilapitan ko to nung nahawak ko na nabigla ako ng nagging isa syang babaeng matanda at hinawakan nya ako yung parang hinostage ako.
"Waaa help!!" Ako nagpupumiglas ako
"Cassandra!!! Bitawan mo anak namin!!!!" Papa
"Hahahaha No!! I won't, this is my vengeance hahaha " natatakot nako sa kanya
"Sinabi ko na sayo di kita gusto!! Si Sofia lang ang mamahalin ko pati narin ang anak namin." Papa
"Di ko hahayaang magsaya kayo habang ako nagdudusa." Sabi nya
"Mamamatay na ang nagiisa mong anak." Nilagay nya ang kamay nya sa ulo ko at bigla akong nanghina. Di ko na kaya. Napaluhod ako
"Princess!!!!" Mama
"M-mama p-papa ang sa-kit!! Ahhhh!!!" Di ko hahayaang magtagumpay ka mabubuhay ako!!!
"Hebuke jerusabi!!!!" Ako (Means: Mamatay ka di kana mabubuhay ulit!! At mahuhulog ka sa underworld)
"A-anong nangyayari!!! Aaaaaahhhhh!!!!" At nahulog na sya.
Kailangan kong magpakalayo layo dahil nabasa ko ang spell na ito na may poison sa spell nayun baka magkaroon sila.
Ayokong mangyari yun. Kahit masakit na ang katawan ko nagpupumilit akong ngumiti at....
"P-paalam....kuhoga kaperium." Mahina ang sinabi ko pagkahuli
"N-no Stephanie!!!!" Mama at papa.
Babalik ako pag ayos na ako.
*Blackout*
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
Stephen Lee POV...
Forest...
"Wow ang ganda ng gabi dito noh." Kenneth habang nakahawak ng gitara
"Yeah. The wind is Fresh. No one disturbing us." Lance habang nagaayos ng pagkain.
"Teka anong oras na?" Nathan habang nagaayos ng tent.
"8:32 p.m. na I'm hungry." Ako.
"Its already midnight....wait what is that? Is that a light?" Lance
"Yeah!! Puntahan natin!!!" Tumakbo kami papunta sa may ilaw na parte ng kagubatan.
At nawala na ang ilaw ang we saw a falling angel.
"Look she's cute. At saan sya galing? Mukhang malakas ang pagkabagsak nya ha." Lance
"She's alive" Nathan habang nakahawak sa pulso
"Anong ginagawa ng bata dito?"
**********
Thanks for Reading abangan ang next episode!!! ^_____^
#Princess Stephanie
#Forest
#Never Cry Again
