10. BÖLÜM

26 3 2
                                    

Destek Ve Yorumlarınızı bekliyorum⭐⭐

Anneeeeeeeeee koş anneeeeeee

"Noldu"

"Yağmurun çok ateşi var"

"Ne bakayım, kız  yanıyor"

Babam arabayı çalıştırmaya gitti bizde annemle hemen yağmur'a montunu giydirip evden çıktık.

hastaneye gittiğimizde doktorlar Yağmurla ilgileniyorlardı annem ve babamda onun yanındalardı ben de kalabalık olmasın diye kapıda bekliyordum

Ummarım korkulacak birşey yoktur çünkü ateşi çok yüksekti, oradaki bekleme yerine oturup sitresten bacağımı salıyordum

Çünkü ben hastanelerden nefret ederdim ve gerilirdim.

Kafamı çevirmemle tanıdık yüz gördüm ve şaşırdım onun bu saatte ne işi vardı ki

Yanına gitmek yerine telefonu elime alıp yazmaya başladım

Ada: Senin bu saatte hastanede ne işin var.

Deniz: Ada hastanede misin? noldu birşey mi oldu sana?

Ada: Hayır ben iyiyim bana birşey olmadı Yağmurun ateşi çıktı o yüzden geldik

Deniz: Geçmiş olsun

Ada: sağol, peki sen niye hastanedeydin

Deniz: ben mi? normal işte kontroller

Ada: Ne kontrolü

Deniz: Önemli birşey yok üşütmüştüm onun için kontrole geldim oldu mu? anne

Ada:oldu çocuğum sjsjsjsjsjsj

Deniz:jsjsjshjjhh

Önemli birşey olmadığını duyunca rahatlamıştım birden onu burada görünce korkmuştum

Annemin seslenmesiyle telefonu montumun cebine koyup anneme dönmüştüm

"Kızım Yağmur iyi ateşi düştü ilaç yazdılar hadi eve gidiyoruz

"oh be tamam hadi gidelim"

Yağmur'un ateşi düştüğünede sevinmiştim şimdi eve gidip uyuya bilirdim

Sabah uyandığımda hızlıca giyinip çıktım çünkü çok geç kalmıştım dersin başlamasına dolu dolu sadece 20 dk kalmıştı ben 20 dk anca otobüs durağına giderim birden arkamdan korna sesini duyunca yerimden sıçradım

"Korkma ben Deniz'in"

Ne Denizim mi?

"Ne"

"Hadi gel kurtarıcı kahramanın seni hemen yetiştirecek"

Binmekten başka çarem yoktu çünkü eğer binmesem geç kalıcaktım

"Hadi çok ısrar etin binem bari"

"Yani geç kalacağın için değil"

"İnerim bak"

"Tamam tamam sustum"

Arabaya binip radyoyu karıştırıyordum yani daha doğrusu arabanın her yerini karıştırıyordum tam arabanın ön gözünü açacaken

"Dur orayı açma"

"Niye"

"Açma"

Meraktan çatlicaktım ama açmadım sonuçta onun özeli bana ne 2 yıl önce açma deseydi o zaman sorardım ama şimdi sadece susmaktan başka birşey yapamadım.

Hızlıca okula gelmişdik tam zamanında derse yetişmiştik derse girdiğimizde

"Teşekkür ederim beni getirdiğini için"

"Her zaman hizmetindeyiz Ada hanım"

"Cıvıma"

Diyip önüme dönüp dersi dinledim

Canım minoşlarım ummarım beğenmişsinizdir

Yeni bölüm için beklemede kalın❤❤

HAYAL KIRIKLIĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin