Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gördüğünüz gibi hastanedeyim biraz önce geldim.Deniz'in uyanmasını bekliyorum ummarım çorba soğumaz, evet Deniz'e kendi elerimle çorba yapmıştım.
Şimdi size kısa bir özet geçeyim, Deniz'in hastalığı kanser anlıcağınız gibi bu yüzden beni bırakıp gitmiş ben üzülmiyim diye bana söyliyememiş ve gitmiş, iyileşincede geri dönmüş ama bu hastalığı tekrar tetiklemiş.
Ne olursa olsun ben onu asla bırakmicam ve beni bırakmasına izin vermicem çünkü onu çok seviyorum.
"Günaydın"
"Günaydın"
"Niye uyandırmadın"
"Çok güzel uyuyordun kıyamadım, hadi çorban soğucak"
"Sen bana çorbamı yaptın?"
"Evet, biraz daha yemezsen soğuyucak"
"Tamam tamam"
Kendi elerimle çorba içirdim,
"Doydun mu bakalım?"
"Evet elerine sağlık"
"Afiyet olsun"
Odaya annesiyle, ananesi ve doktor girmişti.
"Oğlum daha iyimisin"
"İyiyim"
Doktor araya girdi,
"Evet daha iyi olucaksın yarın zorlu süreç başlıyor kemoterapiye başlıyoruz."
"Ne hayır"
"Ada lütfen bunu yapma daha iyi olucam"
"Ama dayanamam"
"Dayanıcaz"
Gözümden akan yaşı silip ona baktım.
"Tamam daynıcaz ve çok iyi olucaz"
Doktor odadan çıktı ve ardından hemşire girip serumunu yeniledi.
Bende koltuğa oturmuş hemşireyi izliyordum.
Ben buradyım diye Annesi ve ananesi kantine göndermiştim çünkü baya yorulmuşlardı.
Hemşire de işini bitirip odadan çıktı.
Elini tutup
"Daha iyi olucaksın"
Dedim.
"Evet sen yanımda olduğun sürece daha iyi olucam."
