HAYAL KIRIKLIĞIM

15. BÖLÜM

*Destek ve yorumlarınızı esirgemeyin*

"Ada"

"Uyandım mı?"

"Senin burada ne işin var git"

"Deniz"

Kendimi tutamadım ağlamaya başladım

"Ada ağlama lütfen git buradan"

"Gitmicem"

Elinden tutum

"Ben yanındayım seni bırakmicam, noldu sana"

"Ada ben çok hastayım"

"Daha yeni mi?"

"Hayır"

"Anlat herşeyi bana lütfen"

Göz yaşlarım bir türlü durmuyordu.

"Ada aslında ben sana bunu, hani demiştim ya 1 haftayı bekle diye işte 1 hafta sonra yani 2 gün sonra sana bunu söylicektim ama durumum kötüleşti."

"Ne sen bu yüzden mi gittin?"

"Evet söyliyemedim üzülmeni istemedim bu yüzden gittim"

"Bana neden böyle birşeyi söylemezsin"

"Yapamadım söyliyemedim"

"Yani sen 2 yıldır bu hastalığımı çekiyorsun"

"Evet tam iyileştim döndüm ama yine hastalığım tetikledi"

"Ne"

Bu sefer hıçkır hıçkıra ağladım ona sarılarak, o da dayanamayıp ağladı.

"Ben her zaman yanındayım"

"Seni seviyorum Ada"

"Bende seni seviyorum"

Sımsıkı sarıldık

"Abla"

Aaa ben tamamen unutum ya

"Yağmur"

"1 saattir seni bekliyorum sonra bir ablaya söyledim her yerde seni arıyıp sonunda bulduk"

Abla dediğiyde hemşire

"Tamam hadi gidelim"

Deniz'e dönüp elini tutup

"Ben Yağmuru eve bırakıp gelicem"

"Gerek yok Ada bugün gelme yarın gelirsin saat geç oldu"

Üzülerek

"Tamam ama kendine dikkat et sen bana lazımsın"

"Tamam patron"

Odadan çıkıp yağmurun elini tutum ve hastaneden çıkıp otobüsü beklemek yerine taksiye binip eve geldik.

Eve geldiğimiz de, aladığım için gözlerim şişmişti annem de tabi aladığımı anlamıştı.

"Noldu kızım neden ağladın"

"Yok birşey anne"

"Nedemek yok kızım telaşlandırma beni neden ağladın"

"Taksideyken telefondan bir filim izledim çok duygusaldı o yüzden ağladım"

Diyip yağmuru kenara çekip montumun cebimden çikolata çıkartıp

"Al bunu anneme sakın bir şey deme tamam mı?"

"Tamam"

Annem de yalanımı yemişti

Odama çıkıp, yatağa uzandım bugün yaşadıklarım neydi ya

Deniz'e birşey olmaz ummarım iyileşir onun için elimden geleni yapıcam

Nasıldı bölüm beğendiniz mi?

Seviliyorsunuz❤