HOOROOM

Chapter 21:Huling pamamaalam

Dona POV

Araw na puno ng pighati,sakit at pangungulila sa taong nagmamahal sa kanila..

Nandito na kami sa huling hantungan ng dalawa naming kaibigan na sabay na nawala sa buhay namin..

Aaminin ko ito na ang nakagisnan namin simula nung kay thesa,ferd at ngayon sina Eunce at Alvan sa paghatid sa kanila sa huling hantungan..

Sa North chapel nililibing ang lahat ng nawala sa amin..

Nag-umpisa ng mag-misa ang pari..

Pagkatapos ito na ang pait na naulit na namang seneryo sa buhay namin..

Ang huling pamamaalam at pagsulyap sa kanila..

Nagumpisa sa kanyang mga magulang na panay ang yakap sa kabaong at pag-iyak nito sa huling pagsulyap..

Hagulhol at pagdadalamhati.. Ganon din ang nangyari nuon kina ferd at thesa..

At ng kami na.. Di na mapigilan ang damdaming poot na di lumuha..

Kaming lahat walang minuto,oras at segundo na di kami lumuha..

Ng ako na.. Sabay sa paghagis ng bulaklak ang huling pamamaalam sa kaibigan kung minahal at tinuring na mga kapatid..

Di ko mapigilan na umiyak at mapaluhod sa kanilang dalawa mi Eunce at Alvan..

Pakiramdam ko wala akong silbi di ko manlang sila nasagip..

Aljay POV

Di ko alam kung paano magsimula sunod-sunod na ang pangyayaring hanggang ngayon ginambala parin ako sa naisip kung saksi ng nakaraan..

Walang humpay na tumulo o umagos ang mga luha namin..

Nakita ko si dona na kanina pinipigilan nya ang kanyang emosyon..

Pero ngayon lumuhod at humagolhol sa iyak..

Kasabay nun ang paghagulhol,pag-iyak at pagdadalamhati ng nakakarami..

Pati narin ako di ko mapigilang umiyak...

Pasensya kayo wala akong silbing kaibigan sa inyo di ko kayo nagawang iligtas..

Simula kay thesa,kay ferd at sa inyo Eunce at Alvan..

Pasensya...

At umiyak na naman ito na makikita mo sa kanyang mga luha ang sakit at pag-sisisi

Lapitan ko na sya para tulungang tumayo..

Pero mabilis na lumapit sa kanya si jay nito..

Agad nyang pinatayo si dona at niyakap ng mahigpit..

Di ko alam ang nararamdaman ko pero parang may karayom na tumusok sa puso ko..

Di to pwede si thesa ang mahal ko kahit wala na ito..

Yess.. Si dona yung ideal girl ko nuon pero naglaho dahil may iba akong nakita siguro nga mas higit sa kanya sa paningin ko..

Pero bakit bumalik..

Jay POV

Kita ko kung paano kami nahihirapan lahat.. Nang nakita ko si dona na humahagolhol  na sinisisi nya ang kanyang sarili..

Aaminini nasaktan ako ng soobra..

Nilapitan ko sya agad.. Dinala sa gilid at niyakap...

Dona please wag kang umiyak ng ganito nag-alala ako ang sabi ko sa kanya..

Ayaw ko syang gustong makitang ganito.. Nasasaktan ako..

Okey lang ako jay.. Ang sagot nito..

Kumalas sya ng yakap pero niyakap ko sya ulit ramdam kung pinigilan nya ang kanyang emosyon..

Alam kung ako lang ang masasandalan nya ngayon.. Kami lang kase ang nakakaalam sa laha-lahat..

Pagkatapos sa huling pagsilip.. Ibinababa na sa lupa ang kabaong ng dalawa naming kaibigan..

Kasabay nito ang walang humpay na iyak,pagdadalamhati at luha na rumaragsa sa mga mata namin..

Napahigpit ng yakap si dona sa akin ramdam ko ang hagulhol nito..

Pati narin ako napaiyak sa sobrang sakit na nararamdaman nato..

May nawala na naman sa amin..

Pero kailangan kung magpakatatag para matapos na ang lahat ng to....

At di na masaktan ang babaeng pinakamamahal ko..

Reme POV

Yes.. Aaminin ko nalungkot ako sa  pagkawala ng dalawa naming kaibigan.. Lalo na kay eunce kulang na ang group namin na GGSS..

Pero masakit because we lose a longtime friend in our heart..

But It is clear to my eyes and this scene make my heart pump like a rhytm paulit-ulit pero its hurt...

Nakita ko kung paano inalagaan ni jay si dona simula kanina.. At ng napaiyak si dona at humahagolhol agad nya itong nilapitan,pinatayo at niyakap..

Na dapat sa akin lang..

Am I selfish pero jay is mine..
Alam kung nasaktan sya pero gusto ko syang bawiin..

But huli na ba ako.. At si Aljay Na noticed ko sya na he is deep staring at jay ng niyakap nito sa dona...

What we have feel is mutual..

Nope Were Here to the last sight of our beloved friend..

Not A funcking, Pathetic love..

Daniel POV

Ng mababa na ang mga kabaong ng dalawa kung kaibigan di ko na mapigilan pa ang pagluha.. At pag-iyak..

Di lang ako kundi kami lahat soobrang sakit..sakit..sakit..

Ng mawalan ka na naman ng kaibigan..

Simula nuon kina thesa at ferd.. Sunod sunod na ang pangyayaring pina kamalungkot sa lahat..

Pagkatapos nagsipunta na lahat sa inilaan na venue para makain ang mga taong nakiramay..

Nagsimula ng kumain ang lahat..

Pero wala parin akong ganang kumain..

Pero may napansin ako sa pagbabago tinginan ng mga kaklse ko..

Napansin ko sina Jay at dona na madalas ang kanilang pagsasama..

Kanina iba ang tingin nina Aljay at Reme sa kanila..

At ngayon yung pakitang pag-alala ni jay kay dona ay sinsero at soobrang totoo..

Pagkatapos sabay-sabay kaming nagpaalam sa magulang nina Eunce at Alvan at nagkanya-kanya na kaming umuwi..

Bago pa ako umuwi muli akong bumalik sa north chapel at binitiwan ko ang salitang masakit pero kailangan..

Huling pamamaalam mga kaibigan ko..

Baka sa susunod magkita na rin tayo..