WHEN A BITCH GONE MAD

Enemy

11

Abala sa pagbabasa si Sophia sa mga papeles na kailangan niyang pirmahan nang bumukas ang pintuan ng kanyang opisina at iniluwa ang nag-sesetimyentong nakakatandang kapatid.

"Ano na naman ang ginagawa mo dito kuya?" Tanong ko sa kanya na hindi siya tinitignan.

"Good morning to you too sister."

"Tss"

"Aba Sophia! Umalis ka lang ng dalawang taon naging bastos ka na. Hindi mo na ako pinupuri! Wala na! Hindi mo na ako love isusumbong kita kay lolo!

Napaikot lang ako ng mata sa mga sinasabi niya. Ang ingay-ingay niya talaga, actually silang lahat sa pamilya. Hay! Ako lang ba ang nabiyayan ng sense of silence?

"Ewan ko saiyo kuya ang aga-aga mong mag drama! Umalis ka nga dito sa opisina ko bumalik ka doon sa kampo mo at marami pa akong tatapusin."

"Ginaganyan mo na ako Sophia! Lapastangan ka na! Erehe! Pashnea!"

"Isa nalang Kuya ha, nauubos na ang pasensya ko saiyo."

"Haha Chill princess, pikonin ka talaga! Well may balita ako saiyo"

Napahinto ako sa pagbabasa nang tumahimik bigla ang kapatid. Ibinaba ko ang mga papeles na hawak at tinignan ang kapatid ng seryoso.

"Mas mabilis silang gumalaw kaysa sa ating inaasahan P, napasok na nila ang SHADS."

"Alam ko" Napatitig siya sa saakin na para bang tinubuan ako ng isa pang ulo.

"Alam mo pero wala kang ginagawa?"

"Sinong may sabing wala?" Sabay ngisi sa kanya.

"Ano ang plano?"

"mmm depende, kapag sinipag ako sasabihin ko saiyo. "

"Princess kailangan nating mag ingat."

"Sila ang dapat mag-ingat dahil isa lang ang sigurado ako they move one step at a time, I move 10 steps every time."

"Careful okay?" Sabi ng kapatid ko habang humahalik sa noo ko. Tumango ako sabay ngisi sa kanya.

"Of course ikaw din, pero h'wag kang mag-alala kuya sisiguraduhin kong tayo ang mananalo hanggang huli. "

Tumango ang kapatid ko at lumabas na ng opisina. Sa pag pasok ninyo sa teritoryo ko magsisimula ang larong tatalo sainyo. Kinuha ko ang telepono sa gilid ko para may tawagan.

"Hello P" Sagot ng tinawagan ko.

"Kamusta ang mga pinagagawa ko sainyo?"

"Tapos na, ikaw na lang ang kulang."

"Good, wait for my call."

"Yes P, bye"

In-off ko ang cellphone at tamayo sa kina-uupoan ko. Marami ng nadamay, marami ng nasaktan at nawala sa pamilya niya kaya dapat matapos na mga kalokohang pinag-gagawa nila. Kailangan ko nang simulan ang ang larong ikakawasak ng plano nila.

Hapon na nang matapos ni Sophia ang kanyang mga pinirmahang papeles nang makalabas siya sa kanyang opisina. Naglalakad siya palabas ng napatigil siya nang mapansin niya ang mga taong nag-uusap ng palihim sa gilid ng hagdanan. Tss ang tatanga talaga.

"Hello, Mrs. Guzman" bati ko sa kanila kaya napalingon sila saakin at namutla bigla. Haha ganyan nga matakot kayo sa simpleng pagbati ko.

"Mi-mi-Young Mistress So-Sophia! A-ano pong giagawa ninyo dito?" Putol-putol niyang tanong saakin.

"Well as I've remember Mrs. Guzman, this is my school and you are my employee." Nakangiti kong sagot sa kanya.

"Ahm I mean ka-kailan po kayo nakauwi young mistress?"

"Do I need to answer that? Like who you? Duh! Sa pagkaka-alam ko hindi kita magulang lalong lalo na hindi kita amo kaya bakit kailangan mong malaman kong kailan ako nakauwi."

Namutla ito bigla at para bang hihimatayin na.

"Mrs. Jenna Guzman.." sabi ko ulit sa kanya habang nakatitig sa kanyang mga mata. "Sa tingin mo hindi ko alam ang mga pinag-gagawa ninyo?" Kumunot ang noo nito habang nangi-nginig.

"Deliver this to your loser of a boss okay? Tell her that the game she play is cheap. Walang challenge, nakakatamad. So Ciao losers!" Tumalikod ako at taas noong naglalakad. Muntik pa siyang tumigil sa paghakbang dahil may gusto pa sana siyang sabihin dito but she had something more important to do, maybe some other day. Lumabas na siya ng SHADS Academy at sumakay sa kanyang sasakyan.

Habang nagmamaneho pauwi napansin ni Sophia na may sumusunod sa kanya. Pasusundan nalang ako 'don pa sa tanga! Yellow na sports car pa talaga ang ginamit nila ang dali kaya niyang mapansin. Ang tanga talaga! I stopped my car and wait for the fool who's following me.

Huminto ang sasakyang sumusunod saakin at nagsilabasan ang nakasakay. Tatlong nagtatangahang lalaki ang nakaharap sa kanya ngayon.
"Bakit ninyo ako sinusundan?"seryoso kong tanong.

"H'wag ka nang magtanong pa, Kunin ang babaeng iyan! "

Bago nila ako mahawakan sinipa ko sa mukha ang nasa kaliwa at sunod-sunod kong sinuntok ang nasa kanan na lalaki. Ngunit tulad ng inaasahan mabilis silang nakatayo at inatake siya na mabilis naman niyang nailagan. Bwesit! Bakit ba nag heels ako ngayong araw na'to hindi tuloy ako makagalaw ng maayos.

Sabay-sabay nila akong sinugod na inilagan ko lang, dali-dali kong hinubad ang suot kong sapatos at sinuntok sila. Napangisi ako nang sabay silang dalawa na natumba at hindi na makagalaw. I paralyzed them. Tss

"A-anong, Paano mo nagawa iyon? Sino ka ba?"namumutlang tanong ng naiwang lalaki sakanya.

Tinignan ko siya ng blangko at nilapitan.

"Hindi kita gaanong sasaktan kaya iparating mo to sa boss mo. Hintayin niya ang ganti ko sa ginawa niyang ito." Sabay suntok sa tiyan ng lalaki. "H'wag mong kakalimutan". Sinuntok ko siya uli sa mukha ng ilang beses at sinipa sa kanyang sikmura.

"H'wag mong kakalimutan kung ayaw mong balikan kita at idamay ang pwdeng idamay sayo." Tinalikuran ko na siyang takot na takot at sumakay sa sasakyan ko.

Sinusubukan talaga nila ang pasenasya ko. Humanda kayo.

--

Short update lang talaga ang kaya ko guys. Sa Cellphone lang kasi ako nagsusulat. Sarreh. ✌✌

Sinong k-drama addict dito?
@aeraesong ❤